Historische momenten…
4 november 2008: een historische dag…
Het was vandaag de dag waarop het tijd was om mijn Social Security Number op te halen. Rond 14:00 uur kwamen we aan bij het Social Security Office, en tot onze grote verbazing was het er weer ontzettend rustig: welgeteld één persoon voor ons!
We hoefden dan ook niet lang te wachten totdat we aan de beurt waren, en ongeveer 10 minuten nadat we binnen waren gekomen, liepen we alweer naar buiten – mét mijn Social Security Number: ik kan gaan solliciteren!
Ook was het vandaag de dag om, na naar het Social Security Office te zijn geweest, naar de First National Bank te gaan om bankrekeningen te openen. We hebben daar ongeveer een uurtje gezeten, en hebben ieder een bankrekening geopend en een creditcard aangevraagd. We kregen zelfs nog een cadeau voor het aanvragen van een credit card bij First National: een koeltas op wieltjes – erg leuk voor een picknick!
Na thuiskomst heb ik op enkele banen gesolliciteerd, waarbij mijn favoriet toch wel een functie bij de City of Fort Collins was: Administrative Assistant of Advance Planning, een zeer gevarieerde functie met een leuk salaris. Geen idee hoeveel kans ik maak, maar niet geschoten is altijd mis, nietwaar?
Bovenal, echter, is het vandaag een historische dag omdat Barack Obama is verkozen tot de 44e President van de Verenigde Staten. Nog nooit zijn er zo veel mensen gaan stemmen, mensen die nooit hadden gedacht dat een dag zoals vandaag zou komen, een dag dat een zwarte president zou worden gekozen. En stuk voor stuk hebben al die mensen gestemd met een gevoel van hoop; hoop op verandering, hoop op betere tijden voor Amerika.
Obama heeft laten zien dat Amerika nog steeds het land van de onbegrensde mogelijkheden is, het land waar de democratie ondanks alles nog steeds kan werken zoals het moet. Het volk heeft gesproken, en wel op een overduidelijke wijze.
Het was ongelofelijk om tijdens het avondeten de televisie aan te hebben, en het aantal ‘electoral votes’ te zien toenemen, ongelofelijk om Obama’s voorsprong te zien groeien. Het ene moment is het nog 207 voor Obama, 135 voor McCain, het volgende moment staat er groot “Obama, President-elect” in het scherm. Het resultaat van (onder andere) California was binnen gekomen, waarmee een groot aantal ‘electoral votes’ naar Obama was gegaan, waardoor de stand ineens 303 voor Obama, 135 voor McCain was geworden – en daarmee had Obama de verkiezingen gewonnen.
Al voor het avondeten stond de televisie aan, met het live verslag van de verkiezingen op hoog volume. Bij elke mededeling over winst van Obama zeiden Anna en ik zachtjes “Yes!” tegen elkaar; zachtjes, omdat Anna’s ouders echt pro-McCain zijn. Ondanks dat ook zij inzien dat Bush ontzettend gefaald heeft, zien ze niet in dat McCain het beleid van Bush op veel gebieden min of meer voort wilde zitten, en dat we tegen minstens nog eens vier jaar vergelijkbaar beleid aan zouden kijken.
Vanwege de enorme verschillen in politieke opvattingen was er vorige week al een verbod uitgesproken door Anna’s moeder om politiek te bespreken, omdat onze standpunten zo ontzettend verschillen. Anna’s ouders stemmen jammer genoeg Republican omdat ze dat altijd gedaan hebben, zonder echt goed te kijken naar de inhoudelijke punten, iets wat duidelijk werd toen ik het enkele dagen terug met Anna’s vader over Palin had. Hij had geen idee dat Palin voor bepaalde punten staat waar hij eigenlijk tegen is, maar het was toch al te laat: hij had al gestemd. En zo zijn er helaas heel veel Republikeinen, die Republikeins stemmen omdat dat nu eenmaal is wat ze altijd hebben gedaan, ongeacht de inhoud van de politieke ideeën waar de kandidaten voor staan.
Hoe dan ook, het volk heeft gesproken, en massaal gekozen voor de hoop die Obama brengt: hoop op betere tijden, hoop op verandering.
En om met Obama te eindigen: we kunnen deze verandering misschien niet in één jaar teweeg brengen, en misschien niet in één “term”, maar er zal verandering komen.
Als het niets anders laat zien, dan laat deze verkiezingsuitslag in ieder geval zien dat in Amerika nog steeds alles mogelijk is; als we erin geloven, en met z’n allen eraan werken, dan is één ding duidelijk:
“Yes we can!”
November 5th, 2008 at 9:24
Ik zie het voor me: stt. Anna, yes!!
Die koelbox had je ook bij Loek kunnen halen, die verzamelt ze! Enne, als jullie straks Nederlanders gaan ontvangen, mag je wel uitkijken dat ze ook niet allemaal hun koelbox bij je gaan inleveren.
Groetjes,
Monique
November 5th, 2008 at 13:43
Proficiat met je SSN! Goed zeg dat het zo snel ging.
November 5th, 2008 at 23:24
Fijn, dat je je SSN zo snel hebt, zeg! Moeilijk, als de politieke standpunten zo verschillen. Enne, er zijn net zo goed Democraten, die gewoon Democratisch stemmen, omdat ze dat altijd al doen en die nooit kijken, waar hun kandidaat voor staat. Ik ken er zo een aantal aan wie ik vroeg, waarom ze zo zeker van Obama waren en het antwoord was dan “Because I always vote Democratic”. Tja.
November 6th, 2008 at 20:31
Mooi dat je je al SSN hebt!
Succes met solliciteren.