Da’s nou jammer…
Twintig minuten geleden ging de telefoon. KHZ Verhuizingen: helaas was de collega die morgen bij ons zou komen voor de volumetaxatie ziek geworden, en kon helaas morgen niet langskomen.
Verdorie…
Natuurlijk kan KHZ daar niks aan doen, maar het is zo jammer. Ik wil zo graag weten wat het volume is wat we mee gaan verhuizen, want dat betekent ook dat ik weet hoeveel ik van ons budget over zal houden. En dat is natuurlijk niet onbelangrijk!
Vanaf vrijdag zijn we eigenlijk de hele tijd in de weer geweest met de voorbereidingen voor de volumetaxatie morgen.
Zo hebben we alles van de zolder gehaald wat mee naar Amerika gaat. Op die manier hoeft de taxateur tenminste niet onze rommelige, stoffige lage zolder op via de vlizotrap, plus het geeft ons de gelegenheid om nog eens door alle spullen heen te gaan voor een tweede selectie.
Ook zijn we door al onze kleding heen gegaan. Dit was wel een uitstekende gelegenheid om eens rigoureus dingen weg te doen. Al die kledingstukken die je nog bewaard hebt waarvan je denkt “als ik een paar kilootjes afval dan past dat misschien weer” hebben we nu maar weggedaan. “Misschien” is hier dan het key word: dat geeft namelijk twijfel aan, en dus is de kans groot dat het niet meer gebeurt.
Natuurlijk gaan we meer bewegen in Amerika (veel de natuur in, de gym bij het apartementencomplex) – althans zo zeggen we nu heel fanatiek – maar toch: de kledingstukken waarvan je weet dat die weer comfortabel zullen passen die gaan mee, die waar je over twijfelt, die blijven achter.
Deze kledingstukken, samen met die waarvan je denkt “waarom heb ik dit in godsnaam bewaard?!”, hebben nu zo’n vier vuilniszakken gevuld. Vier?! Yep, ongelofelijk hoeveel je door de jaren heen besluit om niet weg te gooien. Best wel eens lekker, om zo met de grove bezem erdoorheen te gaan!
Overigens zal de kleding waar wij afstand van doen wel een goede tweede bestemming krijgen: dit gaat allemaal naar het goede doel (inclusief een zak of twee met oude knuffeldieren van Anna).
Naast door de kleding, zijn we ook door al onze andere eigendommen heen gegaan. Ook hier hebben we flink huisgehouden: vier zakken met afval, en twee dozen met oud papier.
Aan de ene kant denk je af en toe “waarom heb ik dat in godsnaam bewaard?!”, aan de andere kant is het soms ook wel lastig om afstand te doen. Zo zijn er toch wel een aantal dingen geweest die eerst hun weg naar de vuilniszak hadden gevonden, die er naderhand toch weer uit zijn gehaald.
Beter nu je dat realiseren, dan achteraf er spijt van krijgen als het te laat is, toch?
Naast al dit werk, waar overigens verdomd veel tijd in gaat zitten – meer dan je in eerste instantie denkt – moest er natuurlijk ook nog worden schoongemaakt. Het hele huis is van onder tot boven helemaal geklopt, geveegd, gezogen, geschrobd, geboend, gedweild, enz. enz. Vandaag is zelfs mijn moeder nog mee komen helpen om de afwas te doen en mee helpen stoffen, alles om het huis klaar te hebben voor de volumetaxatie van morgen.
En nou komt ‘ie niet…
Ach ja, we hebben samen met mijn ouders een schatting gemaakt, en we komen bij lange niet aan die 16m3 – denken we – en daarmee blijven we in ieder geval onder de € 6000,-. Nog steeds veel geld, maar – zoals al eerder gezegd – we hebben het er graag voor over, plus we hebben € 6000,- gebudgetteerd, en alles daaronder is gewoon mooi meegenomen.
We hebben in ieder geval al een nieuwe afspraak staan met KHZ: donderdag 7 augustus zal de volumetaxateur nu langs komen. Nog even twee weekjes wachten dus totdat we het definitieve volume weten – en de prijs…
