Slaapgebrek
Nadat ik recentelijk nogal wat blogs heb geplaatst – waarbij ik zelfs op een bepaald moment een voorraadje had opgebouwd, is het nu weer even stil geweest.
De reden daarvoor: de aanschaf van een Wii en een Xbox 360.
En die dingen zijn vreselijk.
Vreselijk leuk, vreselijk verslavend, en vreselijk slecht voor je nachtrust omdat deze voor je er erg in hebt veel korter wordt dan je graag zou willen.
We zijn een week of drie geleden begonnen met een Wii.
Na heel lang te hebben getwijfeld of we het wel of niet zouden doen, gaf een middagje Wii-en (is dat een woord?) bij Anna’s broer de doorslag: het is toch wel erg leuk en apart om te doen! Ook de Wii Fit was een bijdragende factor in het beslissingsproces.
De knoop werd doorgehakt, en zo hadden wij ineens een Wii. We hebben nog geen Wii Fit, mede omdat het Balance Board bijna overal uitverkocht is omdat Nintendo niet aan de vraag kan voldoen. Je hebt zo’n Balance Board dan niet per se nodig, maar als we het doen, dan willen we het ook goed doen – en dus wachten we nog even.
Wii Sports Resort is absoluut verslavend. Tennis, golf, wakeboarding, boogschieten, noem het maar op of je kunt het nu in je woonkamer spelen. Zorg echter wel ervoor dat je het polsbandje goed strak vastmaakt, want als je in een overenthousiaste bui per ongeluk je Wii controller los laat, dan kan dat nare gevolgen hebben. Ook zonder dat je de controller door de kamer laat vliegen moet je uitkijken: bloemenvazen, lampen en huisgenoten (mens en/of dier) zijn niet veilig als de Wii-speler te dicht in de buurt komt – kijk maar eens hier: Wii have a problem
Ook autoracen is erg leuk op de Wii, zeker als je zo’n klein stuurtje erbij koopt waar je de controller in kunt klikken – en het is even verslavend als de eerder genoemde sporten.
Een Wii kan wel spierpijn opleveren, en zorgen voor verrekte spieren: als je iets te enthousiast uithaalt om die tennisbal of honkbal een nog hardere mep te verkopen zonder dat je weerstand krijgt, of uren achter elkaar staat te tennissen of zit te wakeboarden, dan voel je dat de volgende dag wel.
Ach ja, het maakt de ervaring meer levensecht, zullen we maar zeggen.
De Wii heeft echter één groot nadeel voor Anna: met haar fibromyalgie is het moeilijk om langere tijd achter elkaar te Wii-en (ik vind het gewoon een leuk “woord”). Het vasthouden van de controllers gaat na een tijdje behoorlijk pijn doen in haar handen, wat helaas betekent dat ze niet elk spel langere tijd kan spelen.
Bij de Xbox die we in Nederland hadden, had zij dit probleem niet omdat je de controller bij de Xbox in je schoot kunt laten rusten – iets wat bij de meeste Wii spellen niet gaat omdat daar de beweging van de controller juist de essentie van de Wii is.
Eerder deze week belde Anna me op het werk op: Toys-R-Us had een Xbox 360 in de aanbieding, en wel de Elite versie, waarbij je een wireless controller krijgt. In eerste instantie wilde ik er niets van weten, omdat we nu eenmaal net de Wii hadden gekocht.
Op het verlanglijstje stond ook nog een Blu-Ray speler van Sony die bij onze surround sound set past, en waarmee je wireless films van bijvoorbeeld Netflix kunt streamen. We hadden zo’n speler zien staan voor $179, en aangezien we in de toekomst een Netflix abonnement af wilden sluiten omdat we beide filmfans zijn, zouden we deze gaan aanschaffen.
Wat bleek echter: de Blu-Ray speler die wij hadden zien staan was het verouderde model en inmiddels uitverkocht, en het nieuwe model was een stuk duurder.
De nieuwe prijs van de speler kwam nu ineens verdacht veel in de buurt van de aanbiedingsprijs van de Xbox 360 na de 10% personeelskorting die Anna krijgt. Plus: met een wireless adapter erop kun je op de 360 de Netflix films óók wireless streamen. En we hebben al een regiovrije DVD-speler met de mogelijkheid voor HD upconverting, dus het beeld wordt al beter op een HDTV.
En zo werd daarom besloten om niet langer voor de Blu-Ray speler gaan, maar voor de Xbox 360.
We hebben ook maar meteen van de aanbieding geprofiteerd om vier spellen voor de prijs van drie te krijgen, waarbij je bij twee spellen ook nog eens tegoedbonnen kreeg ter waarde van in totaal $50 – waarvan we een tweede wireless controller voor de Xbox hebben gekocht, plus een Zapper voor de Wii (het “geweer” waar je de controller en de nunchuk in klikt).
En zo werd de verslaving de afgelopen week steeds erger, en werden mijn nachten de afgelopen week steeds korter…
February 14th, 2010 at 8:33
Lachen zo’n Wii hè? Wij hebben er niet al te lange tijd geleden ook eentje aangeschaft. Met name voor de kinderen, maar Monique en ik spelen er uiteraard ook wel eens mee! Onze versie heb ik wel (softwarematig) “gehackt”. Ideaal, niet alleen omdat de spellen dan opeens niks meer kosten, maar ook omdat de spellen op een externe harddisk van 250 GB staan en we dus nooit DVD-schijfjes hoeven te verwisselen. We kunnen alle spellencovers bekijken op het scherm, selecteren en het spel start. We hebben inmiddels 82 spellen op de externe HD staan.
Mocht je een keer ‘n spel on-line over Internet tegen elkaar willen spelen, dan hoor ik het graag…;-) (al is dat lastig met het tijdsverschil, maar wel grappig vanwege de gigantische afstand van zo’n 8.000 kilometer).
February 15th, 2010 at 9:01
Verslavend hè, die spelletjes. Het wordt op een gegeven moment vanzelf wat minder, maar het blijft erg leuk om te doen. En je krijgt ook nog eens wat lichaamsbeweging.