Krantenwijken en kinken in de kabel(TV)
Inmiddels zitten we een goede anderhalve week in het nieuwe huis, en het is geweldig!
Elke dag op nieuw verbazen we ons weer erover hoe fantastisch het is: het uitzicht, de ruimte, de keuken, de verwarming (geen koude plekken in huis meer), de buurt – alles.
Langzaam maar zeker begint ook alles zijn plek te krijgen, en kunnen we in één keer de juiste lichtschakelaar vinden voor de lamp die we aan willen doen. Voor de verlichting in de keuken alleen al hebben we maar liefst vier verschillende schakelaars (voor de verlichting onder de keukenkastjes, voor de ingebouwde verlichting voor de keuken, voor de ingebouwde verlichting boven het keukeneiland, en voor de hanglampjes boven het keukeneiland), en het was in het begin even wennen welke schakelaar nu ook alweer welk licht liet branden. We hebben nog enkele schakelaars waarvan we niet precies weten waar ze voor dienen: waarschijnlijk zijn deze verbonden met een stopcontact ergens in de woonkamer. Toch maar eens het schema van de electrische aansluitingen erop na slaan…
De nieuwe wasmachine en droger doen het geweldig: ze zijn zo gemakkelijk te gebruiken, en ze zijn echt fluisterstil. Als je op de overloop staat met de deur van de ‘laundry room’ open dan hoor je de wasmachine niet als deze aan is.
Op dit moment hebben we nauwelijks nog raambekleding. Het enige wat we wel meteen hebben gedaan is iets in de badkamer ophangen: daar hebben we namelijk een raam van 1,15 m breed en 1,15 m hoog, en je hebt dan liever niet dat nu de werklui in de buurt en naderhand de buren meer van je te zien krijgen dan je zou wilen. We hebben wel gordijnen voor de slaapkamer gekocht, maar die hangen er nog niet – dat is een klusje voor dit weekend. Voor het toilet beneden hebben we ook dringen iets nodig, maar we hebben nog eigenlijk niets gevonden wat daar past. We weten wel wat we willen, maar die zijn óf niet in de maat te krijgen die wij nodig hebben, óf je betaalt een klein fortuin ervoor – en voor een toilet doen we dat liever niet. Even verder zoeken dus.
We hebben onszelf in ieder geval voorgenomen dat we het in dit huis allemaal goed willen doen: liever even doorsparen om kwaliteit te kunnen kopen, dan nu geld uitgeven voor iets dat je maar tijdelijk zult hebben. Dat geldt zowel voor dingen als gordijnen, maar ook voor nieuwe meubels.
Zo hebben we op dit moment dringend een TV-meubel nodig. We hadden er een gevonden dat wel voldeed, maar de kwaliteit was niet al te geweldig. De prijs was prima, maar we hadden allebei het vermoeden dat we er ook geen jaren plezier van zouden hebben. Bij Pottery Barn hadden we wel een TV-meubel gevonden dat perfect was, maar ja, dat kostte dan ook meteen $1499. Je krijgt dan wel superkwaliteit, maar het is ook een superprijs. We zijn nu dus nog rond aan het kijken voor een goedkoper alternatief dat wel goede kwaliteit biedt.
Hetzelfde geldt voor bankstellen. Onze banken zijn nu zo’n 12 jaar oud, en raken langzaamaan aan vervanging toe. Ze voldoen nog prima, en zitten nog lekker, maar ze beginnen toch sporen te vertonen van slijtage en ouderdom. We hadden ergens mooie banken zien staan voor een relatief lage prijs, maar we zijn ook hier weer bang dat we er én snel op uitgekeken raken, én dat de kwaliteit weer te wensen overlaat. Bij – daar komt ‘ie weer – Pottery Barn hadden we mooie banken gezien, met een wasbare ‘slip cover’, en dat zou wel ideaal zijn, met Murphy: vuil? Hup in de wasmachine, en klaar. Maar ja: één bankstel (driezits) kost dan toch $1300. Even doorsparen, dus.
Wat hebben we nog meer nodig? Wel, we zijn dringend aan een nieuw bed toe – nog dringender dan nieuwe banken. Bedden kun je ook zo goedkoop en zo duur krijgen als je zelf wilt. We hadden een heel fijn bed gevonden voor $1300, met 10 jaar garantie, maar het probleem was dat voor mij het bed te zacht aanvoelde, terwijl het voor Anna te hard was. Wat dat betreft zou voor ons een Sleep Number bed ideaal zijn: ieder kan de hardheid of zachtheid zelf instellen. Voor een Sleep Number bed betaal je echter weer meteen $2000 of meer – maar deze komen wel met een garantie van 20 jaar: je betaalt dan weliswaar meer, maar ze gaan ook langer mee (en ze liggen heerlijk!). Ook hier dus weer even kijken hoe en wat.
Was het dat? Nou, nee, eigenlijk niet. Onze televisie van 32 inch voldeed in het oude huis prima: niet te groot, niet te klein. In het nieuwe huis staat de televisie relatief zodanig ver van de bankstellen verwijderd dat het scherm wel erg klein is. Hetzelfde geldt voor onze TV in de slaapkamer: de 22 inch daar waren altijd prima, maar nu staat de TV verder van het bed en is het scherm wel weer erg klein geworden. Tijd dus voor een nieuwe televisie: waarschijnlijk wel een van 55 inch. De 32 inch kan dan naar de slaapkamer, waar deze maat perfect zal zijn, en die van 22 inch kan naar de logeerkamer, waar deze ook prima zal zijn qua grootte. Maar ja, zo’n TV van 55 inch moet dan wel een LED zijn, en liefst ook een Smart TV (met ingebouwde internetaansluiting) – als we het doen, doen we het wel goed zodat we klaar zijn voor de toekomst. Het enige probleem is dat zo’n TV al snel $1500 kost, zeker als je zoals wij graag een Sony Bravia willen hebben zodat het past bij de Sony Blu-Ray speler en Sony surround sound set en we maar één afstandbediening nodig hebben in plaats van drie.
Tja, je ziet: ik heb dringend een krantenwijk of twee, drie nodig om alle nieuwe aankopen te kunnen bekostigen. Dat, of een portie geduld, zodat we er rustig voor kunnen sparen. Ik denk dat ik maar voor de laatste optie kies, trouwens, want ik ben niet zo goed in vroeg opstaan…
Voor die nieuwe televisie (die we voorlopig nog niet zullen hebben, maar goed) heb je natuurlijk wel een televisie-en internetaansluiting nodig.
Vóór de verhuizing hadden we netjes aan Comcast (de televisie- en internetaanbieder) doorgegeven dat we zouden gaan verhuizen. Op dat moment vertelde de Comcast website me heel vrolijk dat het door mij ingegeven nieuwe adres niet bestond. Niet zo heel vreemd, want vooralsnog herkent vrijwel geen enkele site dit adres nog (ook op mijn werk werd mijn adreswijziging niet geaccepteerd omdat het adres niet zou bestaan).
Ik belde dus met Comcast en kreeg te horen dat er een verzoek moest worden ingediend voor het aansluiten van de service in onze nieuwe buurt, want op dat moment was deze nog “not serviceable”. Het zou 7 tot 10 werkdagen duren voordat dit verzoek zou zijn verwerkt. Tja, een lange tijd zonder TV en internet, maar het moest maar – daar kwamen we wel overheen.
Vorige week donderdag waren die 7 tot 10 werkdagen voorbij, en dus belde ik met Comcast om eens te vragen naar de status. Nadat het een hele tijd duurde om alles na te kijken kreeg ik te horen dat het verzoek slechts voor de helft was uitgevoerd. Ze zouden meteen het tweede deel laten uitvoeren, en ik zou binnen 24 tot 48 uur worden gebeld om een en ander definitief te maken, inclusief het selecteren van het zenderpakket en de gewenste internetsnelheid.
Eergisteren had ik echter nog steeds niets gehoord, hoewel er inmiddels veel meer dan 48 uur voorbij waren gegaan. Ik belde dus weer met Comcast, en kreeg te horen dat er geen enkel verzoek zichtbaar was in het systeem, maar ze zouden meteen een verzoek indienen – het zou 7 tot 10 werkdagen duren voordat het verzoek verwerkt zou zijn.
Pardon? Zou je dat nog eens willen herhalen? Ik had het echter de eerste keer al goed gehoord: er was nog niets gebeurd, en het zou 7 tot 10 werkdagen duren voordat ik zou horen of de buurt überhaupt “serviceable” zou kunnen worden gemaakt (om nog te zwijgen over wanneer we zouden kunnen worden aangesloten).
Ik wist genoeg. Ik was pissig op Comcast, dat we zo behandeld werden, met een volledig gebrek aan serviceverlening. De buren hadden DirecTV voor hun TV, en Centurly Link voor hun internet, en ik zou deze bedrijven wel bellen – als het goed is zouden zij sneller kunnen handelen.
En inderdaad: ik belde dinsdagochtend op naar DirecTV, en vandaag, donderdagochtend, zouden ze komen installeren. Kijk, dát is service! Ik werd doorverbonden met Century Link, en zij konden op 16 november onze internetaansluiting in orde brengen. Prima, doen!
Het was ook een prima aanbieding: DirecTV bood gratis HD DVR, gratis HD zenders, in totaal 140 zenders, prijs vastleggen voor 1 jaar voor $50.99 per maand, waarna het omhoog zou gaan naar de normale prijs van $80.99 per maand in het tweede jaar; Century Link kon internet verzorgen met een snelheid van 7 mbps voor $29.99 voor de eerste zes maanden, waarna het omhoog zou gaan naar de normale prijs van $50 per maand – maar ik zou na de eerste zes maanden kunnen switchen naar de dan geldende aanbieding en het zo goedkoper houden.
Tja, het was goedkoper dan we de laatste paar maanden bij Comcast betaalden, het kon (relatief) snel worden aangelegd, dus laten we het maar doen.
Gisteren, woensdag, kreeg ik om half twaalf ’s ochtends een telefoontje van DirecTV: we hadden een installatieafspraak voor donderdagochtend, maar er was een installateur beschikbaar die ’s middags al langs zou kunnen komen – ideaal, want dan hadden we ’s avonds al TV! Anna had vrij gisteren, dus ook dat kwam goed uit.
De installateur zou vantevoren bellen om ervoor te zorgen dat er zeker iemand thuis was. Om tien voor vier had er echter nog steeds niemand gebeld, en we begonnen ons af te vragen of het allemaal wel goed was gegaan – we hadden sterk de indruk van niet…
Om vijf over vier belde Anna me op, en ik dacht dat ze belde om me te vertellen dat de DirecTV installateur was gearriveerd. Maar nee: er stond niet iemand van DirecTV aan de deur, maar iemand van Comcast.
Comcast?? Yep; het bleek een Direct Sales vertegenwoordiger van Comcast te zijn, Michael, die mensen in de nieuwe buurt persoonlijk kwam benaderen met een aanbieding die je alleen via hem kon krijgen, en niet via de Comcast website, of telefonisch bij Comcast.
Anna vertelde hem dat Comcast niet zo goed lag bij ons, op dat moment, en Michael viel van de ene verbazing in de andere. Hij kon zich goed voorstellen dat we niet blij waren, en verontschuldigde zich keer op keer voor hoe we behandeld waren – dat kon echt niet.
Michael had een aanbieding die wel erg goed was: HD DVR, alle HD kanalen, alle filmzenders zoals HBO, alle premiumkanalen, een vaste telefoonlijn met onbeperkt ‘long distance’ bellen, 25 mbps High Speed internet, gratis anti-virussoftware, en gratis installatie, alles bij elkaar voor maar $89.99 per maand voor een heel jaar, met daarna $10 verhoging voor het tweede jaar voor de HD kanalen.
Inderdaad dus een véél betere aanbieding, alleen was ik bang dat het te laat zou zijn om DirecTV nog af te zeggen, nu de installatie gepland stond voor die middag, of de volgende ochtend. Volgens Michael was dit echter nog niet het geval: zolang er nog niets was geïnstalleerd, en ik nergens voor had getekend was er nog altijd tijd om de order te annuleren.
Als ik zou proberen om de order met DirecTV en Century Link te annuleren, dan zou Michael gaan bellen alles in gang te zetten, en ons zo snel mogelijk aangesloten te krijgen.
En zo gezegd, zo gedaan. DirecTV annuleren was geen enkel probleem: het was nog niet te laat, en het zou ook niets kosten aangezien er nog niets was gedaan. Hetzelfde kreeg ik te horen bij Century Link: geen enkel probleem om de order te annuleren.
Gelukkig! Het liefst waren we namelijk bij Comcast gebleven, vanwege het gemak om alles bij één bedrijf te hebben, en omdat we liever niet een satellietschoteltje aan de zijkant van het huis hadden hangen, zoals nodig bij DirecTV.
Het is nu dus nog even op Michael wachten, om te zien wat hij kan regelen voor onze aansluiting. Hopelijk kan het in ieder geval snel, en krijgen we niet te horen: binnen 7 tot 10 werkdagen…
