Druk, druk, druk!
Ik realiseerde me vanochtend dat het alweer een hele tijd geleden is dat ik een stukje heb geschreven. Hoog tijd dus voor een update.
De drukte gaat maar door. Niet alleen zijn we druk geweest met het regelen van de papierwinkel voor de hypotheek, ook op het werk gaat de drukte maar door; sterker nog, het wordt alleen maar drukker. Daarnaast zijn we natuurlijk ook al begonnen met inpakken: de verhuisdatum komt immers snel dichterbij. Nog iets minder dan anderhalve week en dan is het al zover…
Wat is er allemaal gebeurd sinds 10 oktober?
Afgelopen weekend zijn we weer gaan kijken in het huis, en er was heel wat veranderd: het granieten aanrechtblad zat erin, de badkamertegels zaten erin, het merendeel van de stopcontacten en lichtschakelaars zat erin, de lampen hingen al op, en ook de tegeltjes van de achterwand in de keuken waren al geplaatst.
Eén ding schitterde echter door afwezigheid: de gasleiding voor het fornuis. We hebben nog in de kastjes gekeken om te zien of het soms anders geleid werd dan we verwachtten, maar nee – geen gasleiding te zien.
In het sales kantoor hebben we de papieren bekeken, en wat bleek: het gasfornuis stond wel erop, maar de gasleiding naar het fornuis niet – en het is niemand opgevallen. We hebben het er wel over gehad destijds, want ik kon me de prijs nog precies herinneren. Sue had het daarom op de lijst moeten zetten, maar heeft dat niet gedaan. Wij hadden de lijst moeten dubbelchecken en hadden moeten zien dat de leiding er niet op stond. Tot slot had Rich, de Construction Supervisor, ook moeten zien dat er wel een gasfornuis op stond, maar geen gasleiding. Kortom, we hebben het allemaal niet opgemerkt. Ergens is het vreemd dat het niet een vast combinatie is: zet je een gasfornuis erop, dan komt de gasleiding er vanzelf bij. Dat zou het meest logische zijn, maar helaas…
De vraag kwam naar boven: hoe nu verder? Sue zou het maandag (afgelopen maandag dus) tijdens hun wekelijkse vergadering ter sprake brengen, en dan zou ze me wat laten weten. Maandagmiddag kwam het verlossende woord: de gasleiding zou alsnog worden geplaatst.
Later deze week bleek er nog enige onenigheid te zijn tussen het hoofdkantoor en de hypotheekmensen over hoe de betaling zou plaatsvinden: het hoofdkantoor wilde een cheque voor het bedrag, de hypotheekmensen wilden het onder het bedrag plaatsen dat bij ‘closing’ nog verschuldigd was omdat anders alle papierwinkel weer opnieuw zou moeten worden gedaan. Uiteindelijk hebben de hypotheekmensen ook gewonnen. Beide oplossingen zijn prima voor ons, zolang de leiding er maar komt!
Ik heb ook een afspraak gehad met een bedrijf voor het aanleggen van de achtertuin zoals wij ‘m willen, en we beginnen met alleen gras. De sprinklers en beplanting volgen dan in het voorjaar.
Ook is de verhuizing al geregeld: er was ons een verhuisbedrijf aangeraden dat door enkele familieden van Anna al vaker was gebruikt. Dit verhuisbedrijf, MoveMasters, blijkt ook door enkele musea in Denver te worden gebruikt, en er s in het 29-jarig bestaan nog nooit één enkele klacht tegen het bedrijf ingediend bij het Better Business Bureau. Ze hebben ook verder nooit tijdelijke krachten, maar het zijn allemaal full time verhuizers in dienst van het bedrijf. Dat klonk allemaal heel positief, en ze bleken ook nog eens niet al te duur te zijn: $732 voor de hele verhuizing (waarbij wij het inpakken zelf doen).
Het schema voor de 31e is nu behoorlijk druk:
- Tussen 8:15 uur en 8:30 uur arriveren de verhuizers, en beginnen met inladen
- Om 9:00 uur moeten wij bij het nieuwe huis zijn voor de laatste inspectieronde; Anna’s moeder blijft dan in het oude huis bij de verhuizers
- Om 10:00 uur moeten we bij de ‘title company’ zijn om daar de rest van ons leven en ons eerste ongeboren kind weg te geven middels het zetten van 36,843 handtekeningen
- Naar verwachting zijn we tussen 11:00 uur en 11:30 uur klaar met ‘closing’, en hebben we de sleutel in hand
- Na de lunchpauze rijden de verhuizers naar het nieuwe huis, en beginnen daar met alles uit te laden
- Anna en haar moeder gaan dan alvast beginnen met het opruimen van de laatste dingen in het oude huis, en het poetsen van de vloer
- Later die middag vind dan de sleuteloverdracht plaats aan de eigenaresse van het oude huis, waarna wij naar het nieuwe huis gaan om het bed op te maken, en alvast wat uit te pakken
Het zal een lange, vermoeiende dag worden, maar ik denk dat de adrenaline en de opgewondenheid ons wel makkelijk tot ’s avonds laat wakker zal houden.
Gisteren is onze hypotheekaanvraag met alle papieren voor ‘final approval’ ingediend. Hopelijk komt er bij die ‘final approval’ niet nog vanalles naar voren, want met net iets meer dan een week te gaan zou dat wel eens krap kunnen worden. Iedereen die ik spreek probeert me ervan te overtuigen dat het allemaal maar formaliteiten zijn op dit punt, maar ja, totdat ik echt het bewijs in handen – of email – heb, zal mijn bloeddruk nog wel even hoog blijven…
Ondertussen zijn we al heel ver gevorderd met inpakken. Dit weekend is het de bedoeling om voor 97% klaar te zijn, met alleen nog enkele dingen als de paar laatste borden, wat etenswaren, en het beddengoed over – zaken die we als allerlaatste zullen moeten inpakken.
Al met al liggen we goed op schema; hopelijk komt er nu niets raars meer wat de boel in de soep laat lopen…
Tot slot nog een beetje minder leuk nieuws, voor mij althans. Gisteren werd aangekondigd dat ‘mijn’ Vice President, Chad (onder wie ons team valt) een functie aangeboden had gekregen bij een ander bedrijf. Aangezien het een functie was die hij beschreef als een ‘once in a lifetime opportunity’ (lid van de Board of Directors bij een groot bedrijf in de transportindustrie) had hij met pijn in het hart besloten om ons bedrijf – na 13 jaar – vaarwel te zeggen.
Zijn vertrek kwam voor iedereen wel als een flinke schok, zeker na alle andere mensen die recentelijk zijn vertrokken: niemand had het zien aankomen, maar zoals Chad zelf zei, hij werd drie weken geleden benaderd met het aanbod, en had zonder dit aanbod dat hij niet kon afslaan er nooit over gedacht om het bedrijf te verlaten.
Erg jammer dat hij vertrekt, want ik kon het goed met hem vinden, en hij zorgde altijd voor perfecte teambuilding. Het afscheid nemen was best wel lastig, maar Chad laat in ieder geval wel een goed bedrijf achter, met een positieve toekomst , en dat is ook wel wat waard.
Zijn rol wordt min of meer overgenomen door Bill, en Bill heb ik in de afgelopen twee jaar ook goed leren kennen. Hij zal zijn weg nog even moeten vinden, maar hopelijk heeft hij voldoende in huis om de benodigde beslissingen – de makkelijke en de moeilijke – te kunnen nemen zoals Chad dat kon, en kan hij net als Chad het bedrijf de richting geven die het nodig heeft. Ik kan het erg goed met Bill vinden, dus voor mij persoonlijk is het wel prima natuurlijk, om zo’n goede relatie te hebben met iemand op Vice President niveau; wie weet waar het nog toe kan leiden.
Ach ja, het vertrek van de een biedt kansen voor de ander. Ik zie de toekomst hier nog steeds positief in, er zitten nu gedreven mensen op nieuwe functies, dus dat komt allemaal wel goed.
Tot zover de update… ik zal proberen dit weekend weer wat foto’s te plaatsen – dat wil zeggen, als we het huis in kunnen: het kan zijn dat de houten vloer gelakt is, en dan kunnen we waarschijnlijk niet naar binnen. We zullen zien!
October 24th, 2011 at 12:49
Zal voor je duimen dat alles volgens planning verloopt!
October 25th, 2011 at 7:07
Erg interessant om dit allemaal te lezen. Mijn werkgever heeft het hoofdkantoor van Melville, NY naar Inverness, CO verhuisd dus op de middellange termijn verhuis ik misschien ook naar Denver.