Dennis' Weblog

Het was vast al opgevallen, maar mijn blogs zijn nu “few and far between”. De reden(en): druk druk druk!

Op het werk, waar ik zo nu en dan nog wel eens een blog schrijf, is het met alle veranderingen behoorlijk druk, iets wat de komende weken ook niet zal veranderen. Met alle personeelswijzigingen komt er nu redelijk veel op ons in omvang verminderde team af. Hoewel het met de interne sales iets rustiger is geworden (we hebben nu immers nog slechts twee sales executives over) zijn onze partners flink aan het verkopen. De meeste van deze projectjes zijn weliswaar kleiner in omvang, maar vele kleintjes zorgen toch nog voor veel werk.
Daarnaast betekent het vertrek van Hugh en Nate uit ons team dat de gespecialiseerde kennis die zij hebben rondom het bouwen van ECM (Enterprise Content Management) workflows in het programma dat wij gebruiken nu op Ian (mijn manager) en mijzelf moet worden overgedragen: tijd dus om weer wat bij te gaan leren.

En hoewel nieuwe dingen leren wel leuk is, en je ook scherp houdt, betekent het wel weer meer werk wat je naast je al bestaande werk moet doen. Maar goed, het houdt me van de straat en ik klaag (tot nu toe nog) niet. Ik kreeg vandaag nog een handgeschreven kaartje van Chad, onze VP, waarin hij me succes wenste in mijn ‘nieuwe’ rol als Senior in het team. Hij vroeg me ook om Ian bij te staan in zijn rol (die uitgebreid is met twee extra mensen uit een ander team). Om het berichtje te citeren:

Dennis,

Best of luck as the new “Senior” on the Implementations team. I am confident you will do well. Please look for opportunities to step up and help Ian – we are all leaders if we allow ourselves to be. The future is bright here at ACS, and I look forward to your future successes.

Chad

Leuk, toch? Wat dat betreft vind ik toch wel dat – in tegenstelling wat je vaak om je heen hoort – ik hier in ons bedrijf echt wel regelmatig positieve feedback, complimentjes, en waardering krijg van het management als je iets goeds hebt gedaan. Iets waar ik heel erg blij mee ben, want ik weet dat dit niet overal zo is.

Ook privé hebben we het druk. We zijn nu alle papieren bij elkaar aan het verzamelen voor de hypotheek (salarisstrookjes, bankafschriften, verzekeringsbewijs, enz.) en daar gaat soms wat meer tijd in zitten dan ik had verwacht – met name doordat ik alles moet inscannen en per email moet opsturen, en met een glasplaat-scanner waarbij je de documenten één voor één moet scannen vreet dat tijd.

Daarnaast wordt het natuurlijk (niet zo heel) langzaam tijd om te gaan inpakken. Veel hebben mijn ouders al gedaan tijdens hun laatste bezoek, maar het wordt toch tijd om met de rest ook te gaan beginnen – het is immers nog maar een goede drie weken…

Afgelopen weekend zijn we weer naar het huis gaan kijken, en het was voor mij de eerste keer om het geverfde huis in levende lijve te zien – en het viel niet tegen. De grote verrassing kwam toen we de voordeur openden: de eiken vloer lag er al in! Weliswaar nog niet geschuurd en gelakt, maar de vloer was er in ieder geval al.

Ook was er al wat tegelwerk verricht: de stenen rand rondom de open haard was aangebracht, en boven lagen de tegels in de badkamers er, en lag ook de vloer in de ‘laundry room’ er al in. Voor de rest waren de muren nu helemaal klaar en afgewerkt om te worden geverfd, en stonden de keukenkastjes al klaar in de garage.

Het zal nu dus allemaal weer vrij snel gaan – voordat we het in de gaten hebben is het al 26 oktober en hebben we onze ‘Home Orientation Meeting’: twee uur lang krijgen we – naast een inspectie van het huis – ook uitleg over hoe alles werkt (de apparatuur, de verwarming en airco, het afsluiten van water- en gasleidingen, de sprinklers voor de tuin, enz.).

De spannende tijd komt de komende dagen, als de hele papierwinkel door de ‘loan officer’ aan de ‘underwriter’ wordt overgedragen ter beoordeling: dan blijkt wat men van onze financiële situatie vindt. Eén voordeel: de hypotheekrente is weer verder omlaag gegaan. Hadden we eerst al de rentevoet vastgelegd op 4,5% (bestaande uit 4,375% marktwaarde plus 1/8e van een procent voor de ‘long lock’), nu is de hypotheekrente gedaald naar 3,75% – marktwaarde – waardoor wij dus uiteindelijk op 3,875% uitkomen. Zojuis kreeg ik ook nog een email met meer goed nieuws: doordat onze ‘incentive’ ten tijde van het aangaan van het contract op een bepaald percentage was gezet, en de cijfers inmiddels zijn veranderd, bleek er niet alleen genoeg geld in de ‘incentive’ te zitten om de ‘closing costs’ helemaal te betalen, maar ook nog het vooruit te betalen deel van de ‘mortgage insurance’, waarna er nog steeds genoeg geld overbleef om de prijs van het huis met $2000 te verlagen! Als dat niet leuk is… In totaal betalen we daardoor nu zo’n $120 per maand minder dan voorheen – da’s toch een leuk bedrag!

Vandaag heb ik ook onze ‘homeowners insurance’ geregeld, en ook daar was ik blij verrast: de premie – na alle kortingen – is slechts twee tientjes per maand hoger dan we nu betalen voor onze ‘renters insurance’, maar laat door de verhuizing onze autoverzekering nu twee tientjes goedkoper worden per maand! Ook dat komt dus goed uit. Het betekent tevens dat we per saldo maar $130 per maand meer zullen uitgeven voor de hypotheek dan we nu doen voor de huur – en dan kun je toch beter kopen. Zeker als je je daarbij nog eens bedenkt dat over een aantal jaar, als de resterende 10% voor de ‘mortgage insurance’ is betaald, we nog eens $180 per maand minder zullen gaan betalen – daarmee komen we dus goedkoper te wonen dan nu (en dan heb ik het nog niet eens over belastingvoordelen).

Al met al lijkt alles nu redelijk goed te gaan, al hou ik nog steeds mijn hart vast wat betreft de hypotheek. Ik ben bij dat soort dingen toch wel altijd een beetje (nou ja, een beetje veel) een doemdenker, en ik zie nu al de scenario’s in mijn hoofd langskomen waarbij de hypotheek toch niet wordt verstrekt, wij het huis en de $5000 ‘earnest money’ kwijt zijn, en inmiddels al de huur hebben opgezegd en dus ons huidige huis ook kwijt zijn… Yep, dat zijn dingen die me wakker houden als ik midden in de nacht wakker wordt. Maakt niet uit dat iedereen me vertelt dat het wel mee zal vallen, zelfs de mensen van Meritage. Totdat ik definitief de bevestiging in handen – of in de email – heb, zullen mijn stressniveau, mijn hartslag en mijn bloeddruk hoog blijven, ben ik bang… Hopen dus dat het snel voorbij zal zijn!

This entry was posted on Tuesday, October 4th, 2011 at 16:27 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.