Even bijpraten…
Inmiddels zijn we alweer meer dan een week thuis, en het was een week waarin veel is gebeurd. Ook zijn we de hele week ’s avonds doodmoe geweest, en zijn we vroeg naar bed gegaan waardoor ik niet eerder aan een blog ben toegekomen.
Allereerst hebben we natuurlijk nog sinds mijn laatste blog nog ons drukke programma afgemaakt: op vrijdag zijn we eerst samen met mijn ouders gaan lunchen in Maastricht, en daarna nog even doorgereden naar Val Dieu voor bier en kaas. Aansluitend zijn we nog naar mijn opa en oma geweest, waar we tot etenstijd zijn gebleven. Uiteraard hebben we als “laatste avondmaal” nog een frikandelletje verorberd…
Zaterdag zijn we terug naar huis gevlogen. De vlucht viel wel mee, ondanks dat ik weer een middelste stoel had. We hebben nog snel een tussenlanding in Bangor, Maine, moeten maken, omdat we na de enorme tegenwind niet voldoende brandstof meer hadden om het in één ruk tot Philadelphia te halen. Uiteindelijk zijn we hierdoor bijna anderhalf tot twee uur later in Philadelphia geland dan volgens planning. Voor ons niet zo erg want we hadden toch bijna vijf uur overstaptijd, maar voor veel andere passagiers betekende dit dat ze hun aansluitende vlucht misten.
Uiteindelijk waren we even voor tien uur ’s avonds weer thuis, maar we konden nog niet gelijk het bed in – hoe graag we dat ook wilden.
Tijdens onze vakantie had de eigenaresse, Jennifer, ons al laten weten dat ze zou gaan beginnen met adverteren voor het huis om nieuwe huurders te zoeken, en ze wilde eigenlijk al tijdens onze vakantie nieuwe huurders het huis laten zien. Daar waren we toch niet zo blij mee: ten eerste omdat het huis niet opgeruimd genoeg was daarvoor (verre van, en je wilt toch een goede indruk maken), en ten tweede omdat je niet weet wat voor soort volk jouw huis binnen komt: ze zien misschien de post liggen, concluderen dat de bewoners langere tijd weg zijn, en komen dan ’s avonds terug om het huis leeg te halen. Beetje doemdenken, misschien, maar dat doe ik dan toch liever.
Na enkele emails heen en weer hadden we Jennifer zo ver dat ze pas zou gaan beginnen met het huis te laten zien als wij weer thuis waren, dus op zondag de 18e.
Verwachtend dat de eerste potentiële nieuwe huurders al op de 18e zouden komen omdat Jennifer zei dat zal geïnteresseerden had besloten we om voordat we naar bed gingen. We hebben dus tot middernacht gewerkt om het hele huis perfect te krijgen; het enige wat nog even moest gebeuren was even stofzuigen, maar we besloten om dat toch maar met daglicht te doen.
Anna moest al gelijk werken, die zondag, dus ik was alleen thuis. Rond half elf heb ik Jennifer toch maar eens een sms gestuurd met de vraag hoe laat ze verwachtte langs te komen. Het antwoord: niet… Er was nog niets afgesproken met mogelijke nieuwe huurders, maar ze zou me laten weten zodra dit wel het geval was.Fijn, hadden we daar voor niets doodmoe de vorige avond nog zitten schoonmaken. In ieder geval was het huis nu wel weer schoon, dus dat was dan in ieder geval nog iets positiefs.
Op maandag ben ik weer gaan werken, en werd geconfronteerd met heel wat wijzigingen die hadden plaatsgevonden: mensen die in die twee weken waren opgestapt, mensen die hun ontslag hadden ingediend, ons bedrijf was overgeplaatst naar een andere divisie, en mensen die ineens op andere functies zaten.
Twee van die mensen waren Nate en Hugh, mijn twee teamgenoten. Beiden gaan nu de rol van Account Manager vervullen, waardoor ik in één klap van de junior in het team nu ineens de Senior Implementation Specialist ben geworden (al kan dat nog veranderen in Senior Project Manager of Senior Professional Services Consultant, afhankelijk van of men onze titels gaat veranderen – zelf vind ik de laatste wel aardig klinken, en het dekt ook beter de lading van hetgeen we tegenwoordig doen). Ga je als junior in het team op vakantie, kom je terug en dan bén je het team… Veel veranderingen dus, maar niet noodzakelijkerwijs negatief. We zullen zien hoe het uit gaat pakken!
Maandag was ook Anna’s verjaardag, en dus zijn we ’s avonds met haar ouders gaan uiteten – sushi bij het supergoede restaurant vlakbij – en het was weer heerlijk.
Dinsdag ben ik ook nog voor de tweede keer oom geworden: Anna’s broer en zijn vrouw hebben een tweede zoontje gekregen. Hij werd meer dan drie weken te vroeg geboren, maar gelukkig was alles helemaal goed met hem.
Tja, en dan het huis!
Voordat we op vakantie gingen hadden we de Pre-Drywall Construction Meeting gehad; men zou ergens in de twee weken dat we weg waren met de drywall beginnen, zodra het tot dan toe verrichte werk (bedrading en isolatie) allemaal goed was gekeurd door de inspecteurs. Tijdens onze vakantie hebben we regelmatig foto’s per email gekregen van Sue, wat natuurlijk erg leuk was: zo kregen we toch een beetje een idee van de voortgang. Eenmaal thuis zijn we natuurlijk direct gaan kijken, en het was leuk om al het schuim te zien zitten.
De drywall platen stonden ook al allemaal klaar, dus ergens in de dagen erna zou men ermee gaan beginnen.
Gisteren was het eigenlijk de eerste keer deze week dat we weer zijn gaan kijken en we waren erg benieuwd. En we werden niet teleurgesteld!
We deden de voordeur open en we zagen gelijk dat men al heel ver was met de drywall, als het niet al helemaal klaar was.
De gang
We liepen verder de gang in, en zagen dat de hele gang, de studeerkamer en het toilet beneden al helemaal klaar waren, en in de verte zagen we ook dat de woonkamer al klaar leek. We liepen verder en al snel bleek dat het hele huis gewoon al klaar was – althans dat de platen tegen de muren zaten. De afwerking moest uiteraard nog gebeuren. Het was geweldig om het nu zo te zien: alles leek supergroot nu. Zodra je vanuit de gang de woonkamer binnenloopt (die twee verdiepingen hoog is) lijkt het echt enorm!
We hebben het hele huis doorlopen, en het enige wat we tegen elkaar konden zeggen was: “Wow, everything looks HUGE!”
Hieronder enkele foto’s van hoe het er nu uitziet:
De woonkamer die twee verdiepingen hoog is
De trap vanuit de woonkamer gezien
Een deel van de woonkamer, met eetkamer en een deel van de keuken
Eén van de twee logeerkamers, deze krijgt een echte vensterbank om in te zitten
De garage; het diepere stuk aan de rechterkant is de ruimte voor een eventuele derde auto (6 meter diep)
De kelder, al volledig geïsoleerd
Er staan inmiddels ook al enkele andere huizen in de straat, en er komen er elke week meer bij. Op zich wel lekker, want dat betekent dat tegen de tijd dat we er wonen er steeds minder bouwlawaai zal zijn.
Uitzicht aan de voorkant, kijkend naar links
Uitzicht aan de voorkant, kijkend naar rechts
Uiteraard hebben we ook weer even genoten van het uitzicht:
Het uitzicht
Nadat we naar het huis zijn gaan kijken hebben we nog enkele uurtjes bij Sue en Tim doorgebracht. Ze hadden het rustig en het was best wel leuk. Wij moesten toch het huis uit zijn omdat Jennifer met mogelijke huurders bezig was, dus dat kwam goed uit.
We kregen te horen dat er nog steeds een kans is dat we eerder dan 31 oktober de sleutel van het nieuwe huis krijgen. Dat zou wel fijn zijn, want op de 31e loopt ook ons huurcontract af. Als we vóór de 31e de sleutel zouden kunnen krijgen dan zou dat helemaal ideaal zijn met verhuizen. We moeten echter er rekening mee houden dat het de 31e blijft, en dan komt het iets minder ideaal uit: we zullen de spullen dan een nacht in een U-Haul moeten laten staan, maar ach, als dat het ergste is…
Tot slot kregen we deze week ook nog een beetje goed nieuws: de hypotheekrente is hier weer gezakt, dit keer tot onder de 4%. Op dit moment hebben we de rente vaststaan op 4,5%, maar we kunnen die binnen 30 dagen voor de ‘closing’ nog wijzigen. De kans is groot dat we de rente vast kunnen leggen dichter bij of op 4,0%, wat erg mooi zou zijn want dat scheelt toch wel rond de $100 per maand! Duimen dus…
Zo, weer even een lang verhaal, maar jullie zijn nu weer helemaal bij!
September 26th, 2011 at 22:05
Fijn om weer even helemaal bij te zijn.
Wat schiet het huis op zeg….ongelofelijk! Prachtig! En wat een uitzicht… Ongelofelijk dat jullie voor de kerst al erin zitten. Geniet ervan.
September 27th, 2011 at 0:39
Ongelooflijk hoe snel het gaat. Jullie krijgen dus over iets meer dan een maand al de sleutel, wauw zeg! En dan wonen jullie op dit fantastische plekje. Ik vind het huis echt geweldig, en het uitzicht nog meer fantastisch! Geniet ervan.
September 28th, 2011 at 18:52
‘t Is echt een pareltje aan ‘t worden, jullie huis!
September 29th, 2011 at 16:27
Dat is heel wat nieuws. Het huis schiet echt op, dat wordt wel mooi.