Dennis' Weblog

Het is deze week weer even rustig geweest wat betreft de blog posts maar dat komt omdat het behoorlijk druk is geweest, zowel op het werk als privé.

Deze week zijn we na ons werk druk bezig geweest om het huis klaar te maken voor het bezoek van mijn ouders: opruimen, wassen, poetsen, stofzuigen, enzovoorts. Bovendien zijn we twee avonden uit geweest, dus dan blijft er weinig tijd over om een blog te schrijven.

Ook overdag op het werk heb ik weinig tijd ervoor gehad, want de projecten stromen nog steeds binnen – wat wel een goed teken is, zeker gelet op de problematiek in de economie en de politiek hier op dit moment (wat overigens ongelofelijk is dat het zo ver heeft kunnen komen, maar goed, daar ga ik nu verder niet op in want ik heb nog goede zin!).

Gisteren kreeg ik nog een leuk project toegewezen waar ik wel blij mee ben. Een van mijn grote projecten verspreid over de laatste 16 maanden was het bijwerken van de online helpfunctie in ons grootste product. Er waren al enkele nieuwe releases van het product uitgekomen waarbij nieuwe onderdelen waren toegevoegd, maar de help file was nooit bijgewerkt. Het was een flinke klus, maar ik vond het ontzettend leuk om te doen.

Nu hebben we sinds begin dit jaar een nieuw product in de markt gezet dat langzaam maar zeker aan populariteit aan het toenemen is – waarmee ook het aantal klanten groeit dat het product gebruikt. Hoe groter het aantal klanten wordt, hoe meer de vraag naar support zal toenemen. Op dit moment hebben we nauwelijks tot geen documentatie, en dus wordt het hoog tijd om daar iets aan te doen.

Aangezien ik al ervaring heb met online help files, en ik binnen ons team de meeste kennis heb van het nieuwe product (ik ben van het begin af aan er vrij nauw bij betrokken geweest), en omdat ze weten dat ik het ontzettend leuk vind om te doen (ze zeiden al “since you seem to get some kind of weird, perverse pleasure out of it”) heb ik nu het project toegewezen gekregen om ook de online help file te maken voor het nieuwe product.

Overigens is het wel fijn om nu binnen ons team de meeste kennis over een product te hebben – mijn collega’s komen nu bij mij met vragen over het product, terwijl voorheen ik altijd degene was die aan hen de vragen stelde over alles. Het komt de balans in het team wel ten goede, en ik had er altijd een hekel aan om telkens degene met vragen te zijn zonder iets terug te kunnen doen.

Het project wordt nu onderdeel van mijn kwartaalbonus, wat wil zeggen dat 20% van mijn bonus afhangt van het succesvol afronden van dit project voor het eind van het jaar. Dat is dus makkelijk verdiend! Ik heb immers nog vier maanden, en aangezien ik het erg leuk vind om te doen is dat heel eenvoudig haalbaar.

Dan het huis: toen we vorige week bij Rich (de Construction Supervisor) zaten, vertelde hij dat afgelopen dinsdag het bouwmateriaal zou komen, en dat ze dus al dinsdagmiddag, mogelijk woensdagochtend al met ‘framing’ zouden beginnen.

Heel benieuwd reed ik dus dinsdag na mijn werk naar ons kavel toe, benieuwd naar hoe ver ze al zouden zijn. Bij het huis van de buren was er flink doorgewerkt, waardor de ‘siding’ er al bijna helemaal op zat, maar bij ons huis was ik toch een beetje teleurgesteld: er was geen enkele activiteit te bespeuren. Sterker nog, er was geen bouwmateriaal te zien. Het enige nieuwe was dat waar de oprit zou komen alles al voorbereid was om het beton te storten, en dat de ruimte onder waar de garagevloer zou komen ook al volgestort was. Voor de rest helemaal niets.

Gisteren, donderdag, is Anna voordat ze ging werken weer even langsgereden om te kijken, en ze stuurde me de volgende foto door (gemaakt vanuit de auto aangezien ze geen tijd had om uit te stappen):

Je ziet links vooraan het huis van de buren, met daarnaast al het begin van de ‘framing’ van ons huis. Ze zijn nog niet zo lang daarvoor ermee begonnen, en je kunt er nog helemaal doorheen kijken, maar toch: het is ineens snel gegaan: dinsdagavond is er nog helemaal niks, donderdagochtend om 8:49 uur staat dit er al.

Anna was om 14:00 uur klaar met werken en besloot uit nieuwsgierigheid om weer even langs te rijden. Dit is wat ze zag:

Er is dus behoorlijk wat vordering gemaakt in slechts vijf uur tijd – je kunt er al niet meer doorheen kijken. Ongelofelijk – ik wist dat het snel gaat, maar zó snel? Wow!

Mijn ouders zitten op het moment dat ik dit schrijf in het vliegtuig onderweg naar Denver, en hebben dit dus nog allemaal niet gezien. Morgenochtend gaan we naar het huis kijken, en ik ben benieuwd naar de vooruitgang sinds donderdagmiddag – en mijn ouders zullen dus al helemaal versteld staan!

Ik zal morgen in ieder geval foto’s maken en snel weer een update verzorgen!

This entry was posted on Friday, August 12th, 2011 at 11:08 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.