Dennis' Weblog

“Hi, I’m Judy, and we are going to be taking your driving test together,” zei het iets meer dan anderhalve meter hoge, grijze vrouwtje zodra ze door de zijdeur van de DMV naar buiten kwam gelopen. Met een witte hoed op, een enorm grote donkere zonnebril met van die zijkleppen, een groene jas en witte gympen kon Judy zo zijn weggelopen uit een reclame voor een activiteitenclub voor senioren.

Gelukkig was ze ontzettend aardig, en na het testen van de remlichten en de knipperlichten gingen we onderweg. Na 10 minuten te hebben gereden waren we weer terug bij de DMV, en vertelde Judy me dat ik was geslaagd. Na enkele tips (”Palming is not allowed, you need to have two hands on the wheel”, en “You took a few turns a little short, in my opinion”) gaf ze me het papiertje waarmee ik mijn rijbewijs kon gaan halen – althans het proces ervoor in gang kon zetten.

Na enkele minuten te hebben moeten wachten totdat men had uitgezocht hoe ook alweer om te gaan met een buitenlands paspoort en een tijdelijke I-551 (de tijdelijke ‘green card’, zeg maar), kwamen ze erachter dat het systeem eruit lag, en ze mijn rijbewijsaanvraag niet konden verwerken.
Dat betekent dus dat ik nog een keertje terug moet gaan als het systeem weer werkt. Ik hoef dan niet meer achter in de rij aan te sluiten, omdat ik een “courtesy slip” heb gekregen, waarmee ik meteen vooraan in de rij kan gaan staan – erg klantvriendelijk, moet ik zeggen.

Na mijn rijexamen ben ik om 12:00 uur gaan lunchen met Darin, de makelaar die ik tijdens het Chamber of Commerce Event heb leren kennen en die samen met mijn schoonvader in de lokale Rotary zit.

Met hem heb ik uitgebreid gesproken over mijn interesse in de makelaardij, en hij heeft me wat starterstips gegeven. Ik ga nu werken aan mijn ‘real estate license’, en zodra ik dat heb kan ik met/voor hem gaan werken als “referring broker”. Als “referring broker” mag je zelf geen verkopen doen, maar refereer je “prospects” aan de makelaar met wie je samenwerkt. Wordt een huis verkocht, dan krijg je als “referring broker” 25-30% van de provisie die de makelaar ontvangt. Krijgt Darin $6000 dollar uit de transactie, dan zou ik als “referring broker” zo’n $1500 krijgen.

Uiteraard is een “referring broker” niet iets wat je als enige baan kunt doen, maar het is wel leuk om ernaast te doen, en om een start te maken met een makelaarscarrière. Ook is het fijn om al een makelaar te hebben met wie je het goed kunt vinden, en die bereid is om me binnen te loodsen bij de “most succesful real estate company in Northern Colorado”.

Het lijkt er in ieder geval dat ik in Darin een goede ingang heb gevonden in de makelaardij. Binnenkort gaan Anna en ik op een vrijdagavond de kroeg in met Darin en zijn vriendin om wat te drinken, en om via Darin wat meer mensen te leren kennen van onze leeftijd (Darin is 33), dus dat is ook wel leuk.

Wie weet is dit wel het begin van een carrière in de makelaardij!

Mijn ander carrière – die bij Wally World – gaat ook voorspoedig. Ik heb tot nu toe alle testen met succes doorlopen, en zoals verwacht was het niet echt moeilijk. Of liever gezegd: echt níet moeilijk.

Stel je voor: je gaat door alle pagina’s van de test heen, en tussendoor krijg je proefvragen. Zo kan het voorkomen dat je na de uitleg over een bepaald computerprogramma op pagina 11 een scherm krijgt te zien waarop een foto van de ‘F3′ knop staat, en de tekst: “To exit the program, press F3″. Je klikt daarna op “Next” om naar pagina 12 te gaan, waar de testvraag volgt: “Which button do you press to exit the program?”, waarna je kunt kiezen uit “1: Enter, 2: Space, 3: F3″.
Vervolgens komt deze vraag met dezelfde keuze uit antwoorden weer terug in de “Skill Test”.

Een ander voorbeeld: “On Earth, we have to be careful with our limited supply of consumable water. That is why we have to take precautions to prevent chemicals from leaking into the environment”. Volgende pagina bevat de vraag: “On Earth, there is an abundance of consumable water. True of False?”

En dat is zo’n beetje het niveau van de testen. Valt mee, toch?

Zaterdag heb ik ’s ochtends al een halve dag “op de vloer” gewerkt, omdat men 7 personen had ingeroosterd voor de testen, en er maar 6 computers zijn. ’s Middags heb ik dan alsnog mijn testen kunnen afronden.

Sinds zaterdag heb ik me bezig gehouden met allerlei leuke klusjes: kerstornamenten van de ene kant van de gang naar de andere brengen, kerstlampjes bijvullen, opruimen en op een display zetten, en “zoning”: het opschonen en ’spiegelen’ (alles op de planken naar voren halen) van alle producten. Geen hoogstaand intellectueel werk, maar wel leuk om te doen, omdat de sfeer heel erg leuk is met de collega’s: Brendan, een voormalige “Army brat”, zoals hij zelf zegt, met een heel erge “laid back” attitude, heel open en behulpzaam; T-Chaka, een zwarte Texaan met een Swahili naam, zoals hij zich introduceerde, die weer terug wil gaan naar ‘medical school’; en Brian, een biologie-student die niet kan wachten totdat hij klaar is en het veld in kan gaan. Heel verschillende types, maar stuk voor stuk even aardig, en we hebben met z’n allen al flink wat afgelachen.

Vandaag was mijn Department Manager er voor het eerst: Kenny, een te gekke vent met wie je ook flink kunt lachen. Vanochtend zijn we begonnen met de kerstbomen buiten uit te stallen en het hek eromheen te bouwen. Daarna vertelde Kenny me dat ik van 17:00 uur tot het einde van mijn dienst om 22:00 uur alleen op de vloer zou zijn. Maar geen zorgen, er waren Assistant Managers zat, en ik had een walkie-talkie waarmee ik om hulp kon vragen bij het vinden van producten als klanten erom zouden vragen.

Na een display met kerstballen te hebben gebouwd, wat veel sneller af was dan men blijkbaar had verwacht, ben ik maar begonnen met de “zoning” van alle gangen met de kerstartikelen. Ik heb rustig aan kunnen werken, heel veel gedaan gekregen en veel, héél veel klanten geholpen met hun kerstverlichting.
Al met al was het een leuke dag vandaag, die echt om is gevlogen – het was 22:00 uur voordat ik er erg in had!

Het allermooiste vandaag was een kort gesprekje dat ik had met één van de Assistant Managers. Ze was met een klant bezig bij de kerstverlichting, en ik vroeg of ik eventueel kon helpen. Nadat de klant was vertrokken, stelde ze zich aan me voor, en na het zien van mijn naamkaartje zei ze “Oh you are Dennis! I heard a lot of good things about you!”. Heel verbaasd vroeg ik haar of ze zeker wist dat ze mij bedoelde, omdat ik net drie dagen hier werkte. “Oh yes,” zei ze, “this morning in the management meeting your name came up, and everyone was very positive about you”.

Wow! Leuk om te horen, na dag drie! Ik zou wel eens willen weten van wie het afkomstig is… maar goed, ik ben al lang blij ermee, wie weet waar het goed voor kan zijn; op zijn minst voor een referentie!

Vandaag kreeg ik ook een voicemailberichtje van Miffie, de verkoopster van de auto. Ze wilde even met me bellen om haar adres door te geven omdat haar computer problemen had, en om even met me te overleggen wanneer we de auto komen oppikken omdat het weer mogelijk redelijk slecht zal zijn op vrijdag – veel sneeuw, wat niet erg prettig is op de hoge bergpassen met een achterwielaangedreven auto.
Maar ja, ik wil de auto graag hebben zodat we onafhankelijk zijn van de auto’s van mijn schoonouders. En bovendien, wie weet wanneer de eerstvolgende dag is dat zowel Anna, als ik, als Miffie beschikbaar zijn om de auto te gaan halen.

Vooralsnog ga ik er nog steeds vanuit dat we vrijdag de auto kunnen gaan halen.

Ik heb immers niet voor niets op facebook al geschreven:
‘Dennis is going to get a “woodie” on Friday!’

This entry was posted on Tuesday, November 25th, 2008 at 8:37 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.