Omaha – deel 2 & slot
Bijna is het zover: tijd om bij de klant weg te gaan.
Als ik terugkijk op de afgelopen paar dagen dan is het allemaal heel voorspoedig verlopen. Iedereen pikte alles vrij snel op, we hebben geen gekke dingen geconstateerd, en de paar puntjes die extra aandacht vereisten waren snel verholpen.
De gebruikers zelf zijn allemaal heel positief over hun nieuwe software, en ze geven allemaal aan behoorlijk vertrouwen in hun eigen kunnen te hebben om comfortabel ermee te werken.
Gisteravond heb ik nog een gesprek gehad met de CFO van het bedrijf – mijn contact bij de klant – en hij had een paar keer al aan gebruikers gevraagd deze week hoe het ervoor stond, en hoe de training verliep. Het was voor mij leuk om te horen dat iedereen de training heel goed vond, en dat ze vonden er iets aan te hebben gehad. Extra leuk natuurlijk omdat juist deze klant de vorige keren zo negatief was over onze training.
Woensdagavond ben ik inderdaad gaan eten bij Spezia’s, het restaurant wat door diverse mensen bij de klant werd aangeraden, en ik moet zeggen dat ik zeker niet teleurgesteld was. Het was een wat sjieker restaurant (wat slechts een 400 meter van mijn hotel bleek te liggen), en dat zag je zeker terug in de kwaliteit van de gerechten. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een “Florida Sesame Fried Grouper, with chili marmelade, Spezia mashed potatoes and roasted vegetables”: bijzonder lekker!
Die avond lag ik al vroeg in bed: even na negenen, hoewel ik pas tegen middernacht in slaap viel. Gisteren was het dan ook moeilijk opstaan, en ik had weer een lange dag voor de boeg. Even na achten was ik bij de klant, en ging daar pas rond half zes weg. Maar goed, het was wel een productieve dag waarbij er nauwelijks problemen waren opgedoken, iets wat normaliter nog wel eens kan gebeuren op de tweede dag werken in het nieuwe systeem.
Eenmaal aangekomen in het hotel was ik behoorlijk moe, en had eigenlijk geen zin om 20 minuten te gaan rijden naar downtown Omaha om daar dan nog eens op zoek te gaan naar een parkeerplek én een restaurant. In plaats daarvan besloot ik gisteravond te gaan eten bij het restaurant bij het hotel: Firewater Grille. Ik had immers nog die tegoedbon voor een gratis drankje, dus waarom niet? Ik had al eens op het menu gekeken dat op het bureau in de hotelkamer lag, en het zag er allemaal lekker uit en was redelijk geprijsd: perfect voor de onkostenvergoeding dus.
Na op de kamer tot een uur of zeven nog wat te hebben gewerkt heb ik eerst de laatste aflevering van het seizoen van The Big Bang Theory gekeken, waarna ik zo tegen achten naar beneden ben gegaan. Om acht uur zou er live muziek beginnen in het restaurant, dus met een beetje geluk was dat ook nog om aan te horen. Ik had de iPad meegenomen zodat ik nog wat op internet rond kon kijken terwijl ik op het eten zat te wachten, en ook erna nog even – met een biertje erbij – als de muziek goed bleek te zijn.
En de muziek was zeker niet slecht. Ik bestelde een bier van Lucky Bucket, een brouwerij niet al te ver van Omaha. Op het menu stond een heel apart gerecht: Polynesian Chicken. Het was gegrilde kipfilet, met gegrilde ananas, gegrilde uien, en met een pindasaus eroverheen. Ik dacht meteen: zou het op satésaus lijken? En vandaar dat ik dit dan ook maar heb besteld – en het leek inderdaad heel erg op satésaus, en het was best lekker. Na het eten heb ik nog een tweede biertje besteld, heb nog wat zitten internetten en naar de muziek zitten luisteren, en heb even na negenen de rekening gevraagd. En wat bleek? Mijn tweede bier waren ze vergeten op de rekening te zetten, zo zei de serveerster, maar aangezien het hun fout was had ik geluk: met mijn tegoedbon voor mijn gratis bier hoefde ik nu dan alleen de Polynesian Chicken te betalen. Erg netjes, natuurlijk, maar het was leuker geweest als het bij iets was geweest wat ik zelf had moeten betalen in plaats van op mijn onkostenvergoeding. Ach, een gegeven paard enz. …
Na mijn koffer te hebben ingepakt ben ik heerlijk in slaap gevallen, maar ik ben gedurende de nacht wel een paar keer wakker geworden door een flink onweer. Vanmorgen was het nog een beetje regenachtig, en voor vanavond wordt weer meer onweer verwacht dus hopelijk leidt dat niet tot vertragingen.
De uurtjes op deze vrijdagochtend bij de klant waren voornamelijk een kwestie van herhalen en ervoor zorgen dat iedereen weet wat hij/zij moet doen in de nieuwe applicatie, en tijd voor het beantwoorden van allerlei vragen, en de laatste twee uur heb ik min of meer niet veel meer te doen gehad: iedereen is goed aan het werk, er zijn geen vragen meer, dus mijn werk lijkt erop te zitten.
En ik ga met een gerust hart hier weg: het is een succesvolle week geweest!
