Hypotheekverzekeringen, Storm Troopers en oude hippies
Nadat ik donderdag nog last had van de enorme hoofdpijn werd ik vrijdag vol goede moed en met veel minder spanning wakker dan ik in weken had gehad.
Eenmaal op het werk aangekomen was ik even op CNN aan het kijken of er nog nieuws was rondom de mogelijke ‘government shutdown’. Vrijdagavond om middernacht zouden immers het merendeel van de federale overheidsdiensten dicht gaan als er tegen die tijd nog steeds geen budgetakkoord zou zijn bereikt.
Het nieuws was niet veelbelovend, aangezien er die ochtend voor de vierde keer een voorstel was verworpen, waarmee de kans op een tijdige oplossing steeds kleiner leek te worden. Normaal zou het me eigenlijk niet zo héél veel hebben uitgemaakt – het leven draait toch wel door – maar die ochtend had ik iets gelezen waar ik niet zo blij mee was: een van de overheidsdiensten die dicht zouden gaan was de FHA, de Federal Housing Administration. De FHA zorgt voor hypotheekverzekeringen voor de hypotheekverstrekkers (waarvoor de koper de premie betaalt). Het voordeel is dat je voor een FHA hypotheek in aanmerking kunt komen met een minder goede credit score, en een lage ‘down payment’, maar als je minder dan 20% aanbetaalt dan betaal je dus die hypotheekverzekeringspremie tot aan het moment waar je die 20% van de waarde van het huis wel hebt betaald.
En waarom was ik dan niet blij met het nieuws dat de FHA ook dicht zou gaan? Nou, er is blijkbaar niet al te lang geleden aangekondigd dat ergens in april de verzekeringspremie omhoog zou gaan, waardoor deze zomaar zo’n $40 tot $60 per maand meer zou kunnen gaan kosten. Het was dus zaak om zo snel mogelijk de aanvraag in te dienen en verwerkt te krijgen zodat dit nog vóór de premieverhoging zou gebeuren.
Ook al zou de premie waarschijnlijk niet worden verhoogd tijdens een ‘government shutdown’, het was een risico dat ik liever niet wilde nemen, en vandaar dat ik me er wat zorgen over maakte. Uiteindelijk bleek het niet nodig te zijn, want in de namiddag kreeg ik een mailtje van Lauri (de hypotheekexpert) dat het ‘FHA case number’ binnen was, waarmee de lage premie gegarandeerd was.
Vrijdagmiddag werd er om even na vieren een einde gemaakt aan onze werkweek. Chad, onze VP, had donderdagmiddag een email gestuurd waarin hij zei dat hij graag samen met ons vrijdag de lokatie wilde gaan verkennen voor ons “afscheids”feest eind mei ter ere van het einde van ons oude product. De titel was “Project Reconbeer”, en de inhoud was als volgt:
Gents – I’m going to check out a potential site for our TPOL [het oude product - DR] retirement party tomorrow pm and wanted to invite you all if you’d like to help me review the site – I need to make sure their taps would be functional if we selected them, if their glasses hold liquid, that sort of thing. Is anyone willing to support me in this endeavor?
Het zal niemand verbazen dat ons hele team maar wat graag wilde helpen. En zo zaten we even voor half vijf aan een welverdiend glas bier. Chad wilde ons graag bedanken voor onze inzet in de afgelopen paar weken die bijzonder druk zijn geweest – we hebben zelfs records gebroken – en dat is toch altijd een leuk gebaar. En oh ja, voor het geval je het je afvroeg: de tap werkt, het bier blijft in de glazen zitten (nou ja, totdat je het opdrinkt), en de lokatie is goedgekeurd.
Anna heeft vrijdagochtend de officiële openingsceremonie van de nieuwe winkel in Thornton gehad, compleet met het doorknippen van een lint. Alle hoge bazen waren aanwezig, niet alleen op districtsniveau (het district bevat Wyoming, Colorado en New Mexico), maar zelfs op regionaal niveau (dus nog veel meer staten omvattend), omdat dit de eerste nieuwe Toys R Us winkel is in heel Amerika die dit jaar opent. Ook Anna’s voormalige baas vanuit Fort Collins was voor de opening gekomen.
Naast het inhuren van al het personeel voor de winkel was Anna ook verantwoordelijk voor het regelen van alle festiviteiten rondom de opening. Zo moest ze de catering voor drie dagen regelen (dat werd Subway, Chili’s. en Famous Dave’s), contact leggen met lokale radiozenders die bij de winkel zouden komen uitzenden, maar ook het inhuren van een “balloon artist” (zo iemand die vanalles van ballonnen maakt) en een “face painter” (die allerlei dieren en tekenfilmfiguren op gezichten tekent) tot aan allerlei (teken)film karakters:
In deze foto zie je Geoffrey, de Toys R Us mascotte (de giraf), plus nog een aantal figuren die ik niet ken. De twee mannen die niet in een kostuum zitten zijn de hoge heren van regionaal niveau, maar het écht leuke is dat in de andere kostuums (met uitzondering van Geoffrey) de twee hoogste bazen van het district zitten: de hoogste HR baas (en eigenlijk degene aan wie Anna direct rapporteert), en de hoogste sales baas. Erg leuk dat zij met z’n tweeën in die pakken doken, want het is bijzonder oncomfortabel, en bijzonder warm en zweterig in die pakken.
Verder had Anna nog een “Barbie” die rondliep, en enkele Star Wars figuranten, waaronder een heuse Storm Trooper en een Jedi Knight.
Alle karakters waren ontzettend populair bij zowel ouders als kinderen.
Helaas kon ik er door werkverplichtingen niet bij zijn, vrijdagochtend om 9:30 uur, maar Anna’s ouders waren er wel. De de HR baas op districtsniveau vertelde haar ouders dat hij zo trots op en blij met Anna was, en dat ze zo’n ontzettend goed werk deed. Nu staat deze man erom bekend dat hij niet zomaar complimentjes uitdeelt, dus om dit zo uit zijn mond te horen was voor Anna natuurlijk wel heel erg leuk.
Gisteren, zaterdagochtend, ben ik ook naar de winkel gegaan. Ik was er al eens geweest dus ik had de winkel al gezien, maar ik moest uiteraard ook de festiviteiten meemaken. Eenmaal bij de winkel aangekomen stond ik te kijken van hoe gigantisch druk het was: het was echt een gekkenhuis! Alle karakters waren ook nu weer aanwezig, evenals de ballonnenman en de schmink-juffrouw. Het kostte wat moeite om Anna te vinden in alle drukte, maar uiteindelijk vond ik haar, en zijn we even in haar kantoortje gaan zitten. Kim en Arthur zouden ook naar de winkel komen, en daarna zouden we met z’n allen naar het huis gaan kijken.
Het was leuk om te zien hoe enthousiast iedereen was, ondanks – of misschien wel juist vanwege – de drukte. Klanten en personeel, iedereen was even uitgelaten en positief. Vrijdag, de eerste dag van de “Grand Opening”, was zo succesvol geweest, dat het uiteindelijke verkoopresultaat meer dan twee keer het sales target was, en die zaterdag ging het ook al de goede kant op.
Uiteindelijk ben ik met Kim en Arthur al richting Meritage gegaan, na eerst nog “even” (bijna een uur) bij Daveco Liquors – ’s werelds grootste drankhandel volgens het Guinness Book of Records – te zijn gestopt. Nadat we het eerste ‘model home’ hadden bekeken was Anna klaar met werken, en samen hebben we de rest laten zien. Na de bezichtigingen zijn we met z’n allen wat gaan drinken en hebben we een hapje gegeten.
We konden niet veel langer blijven, want we moesten om 19:00 uur in downtown Denver zijn, in het Paramount Theater (een prachtig theater uit de jaren ‘30), om precies te zijn. Andy, de manager van Anna’s winkel, had van één van de radiozenders twee kaartjes gekregen voor een Crosby & Nash optreden. Helaas (voor Andy dan) kon hij er zelf niet heen gaan, en had hij Anna gevraagd of wij misschien zin hadden om te gaan. Hij zei dat hij ze graag aan Anna wilde geven als een bedankje voor al haar harde werk de afgelopen maanden. Aangezien Anna en ik allebei wel van hun muziek houden zaten de gekken dan gisteravond zomaar ineens bij een Crosby & Nash concert!
Het was geweldig om deze twee bekende muzieklegenden die zoveel hits hebben gehad, zowel met z’n tweeën, met Stills erbij (Crosby, Stills & Nash), of ook nog met Young erbij (Crosby, Stills, Nash & Young) maar ook met bands als The Hollies (Nash) en The Byrds (Crosby). Leuk ook om vooral David Crosby eens in het echt te zien, wetend dat hij ooit een keer door het raam van de Pioneer Inn aan Main Street in Nederland, Colorado naar buiten is gegooid toen de Caribou Recording Studio nog bestond.
Voor degenen die niet (meer) weten wie nu David Crosby en wie nu Graham Nash was:
Bekende hits zijn onder andere “Our House“, “Marakesh Express“, en “Teach Your Children“.
In het voorprogramma stond ook nog een hele goed duo uit Colorado (wiens CD in 2010 was verkozen tot beste CD uit Colorado van het jaar). Uiteindelijk liepen we even na middernacht het theater uit (na eerst nog een half uurtje te hebben gewacht op de opname van de show die ongeveer 30 minuten na afloop van de show op USB stick beschikbaar was). Het was een geweldige avond, zo geheel onverwacht, en erg lekker om na de stress van de afgelopen weken eens lekker te kunnen ontspannen!
April 12th, 2011 at 4:43
Gelukkig kan mijn dochter je helpen bij de namen van de poppen op je foto: dat is (een deel van) de crew van Yo Gabba Gabba. Ik vond ze ooit op het blog van een Amerikaanse vader van twee peuters en blijkbaar zijn preschoolers én dronken studenten er gek op
Moet zelf ook altijd grinniken om cheesy liedjes als deze: http://www.youtube.com/watch?v=6Os-CACRwM8
PS Ik lees graag met je mee! Wij komen geregeld in Amerika, eerst voor rondreizen en stedentrips; de afgelopen paar jaar ook middels huizenruil, in gezelschap van voornoemde peuter. We zijn nog nooit in Denver en omgeving geweest, maar je enthousiaste blog zorgt ervoor dat die regio wat hoger op ons to go lijstje komt staan!