Dennis' Weblog

De afgelopen dagen hebben we niet veel gedaan. We hebben wel weer op het internet gezocht naar banen, maar het aanbod is toch niet echt denderend.

Ook zijn we wat rond gaan rijden op zoek naar appartementencomplexen. We hebben heel wat mooie complexen gevonden, nu alleen nog op internet opzoeken of ze ook betaalbaar zijn, mochten we werk weten te vinden hier in Fort Collins.

Eergisteren had ik een advertentie in de ‘classifieds’ gevonden van een of ander bedrijf dat appartementen en huizen verhuurt hier in Fort Collins. De huur paste precies in ons (geplande) budget, dus heb ik meteen de adressen van de diverse beschikbare woningen in de TomTom geprogrammeerd.

Voordat we naar de appartementen zijn gaan kijken, zijn we gisteren eerst langs Wilbur’s Total Beverage geweest: 6 flessen Chileense Santa Rita 120 Cabernet Sauvignon, 1 fles van 1,5 liter van CK Mondavi Cabernet Sauvignon, twee kleine flesjes Walnut Creek wijn, een sixpack Holy Grail Ale (het bier van Monty Python), plus een fles tequila van 1,75 liter voor nog geen $79. Voor Amerikaanse begrippen echt niet duur. En Wilbur’s is echt een geweldige zaak: nog nooit heb ik zo veel verschillende bieren bij elkaar gezien van zoveel verschillende plekken ter wereld. Wilbur’s heeft bijvoorbeeld Val Dieu bier, iets wat je in Nederland al niet vaak ziet, laat staan in de VS. We hebben inmiddels ook al een Wilbur’s Discount Card, dus ik denk dat we daar nog wel vaker heen zullen gaan. Om je een idee te geven: op de foto hieronder zie je een deel van de wand met koelkasten waarin alleen maar bier staat – zo’n 60 deuren naast elkaar… het gaat van rechts in de foto (en eigenlijk begint het daarvoor al) tot helemaal achteraan in de foto. Echt ongelofelijk.

Daarna was het tijd om maar eens langs de diverse vrije woningen te rijden.

Het begon al ‘goed’: we reden Old Town Fort Collins uit, en kwamen door een buurt waar het ene autobedrijf naast het andere lag, met een af en toe een motel ertussendoor van het type waar je de kamers ook per uur kunt boeken. Met andere woorden, niet echt een geweldige buurt. Op zich waren de woningen niet eens zo verkeerd, maar de buurt was nu niet om over naar huis te schrijven.

Vervolgens gingen we richting een ander deel van de stad waar ook woningen beschikbaar waren. Wederom was dit in een geweldige buurt – zo geweldig dat we zelfs de deuren van de auto op slot hebben gedaan. Anna zei al dat ze elk moment de politiesirenes verwachtte te horen: kapotte auto’s overal, afval in de tuinen, kinderspeelgoed overal, en behoorlijk ongure types overal.

Onnodig om te zeggen dat we een volgende keer niet meer hoeven te kijken naar woningen van die verhuurder…

Vandaag zijn we naar Denver geweest, waar ik Uncle Dennis gespeeld heb: het dochtertje van een neef van Anna werd vandaag één jaar oud. De hele familie was uitgenodigd, dus dat was wel leuk om iedereen weer eens te zien.

Eerst zijn we naar het huis van Chapman (Anna’s broer) en Josie (zijn vrouw) geweest. Daar hebben we Murphy afgezet, en hebben we Josie en Fuller (hun zoontje) opgehaald; Chapman was op reis voor zijn werk. De lunch was heel gezellig: wij met z’n tweetjes, Anna’s ouders, Josie met Fuller, Anna’s opa met zijn (tweede) vrouw, en een oom en tante van Anna.

Daarna zijn we met Josie naar huis gegaan, en hebben we tot het tijd was om naar het verjaardagsfeestje te gaan daar gezeten. Fuller, die nu iets meer dan 7 maanden oud is, heeft wat kunnen slapen, en Murphy heeft heerlijk in de achtertuin kunnen spelen met Shelby, Chapman en Josie’s hond, een mix van een Golden Retriever en een Ierse Setter. Murphy kan letterlijk onder Shelby doorrennen, maar het is geweldig om te zien hoe die twee met elkaar spelen. Murphy heeft echt niet het idee dat hij een stuk kleiner is dan Shelby, zo lijkt het. Hieronder een fotootje waarbij je het verschil in grootte goed kunt zien:

Na het hondenspeelkwartier was het tijd voor het kinderfeestje. Voor mij was het voornamelijk leuk om de familie van Anna weer eens te zien, de banden weer wat aan te halen, en uiteraard de gelegenheid te gebruiken om aan te geven dat we op zoek zijn naar werk,omdat ik nu eenmaal bijzonder weinig met kinderen heb. Behalve dan met Fuller. Toch wel bijzonder om een neefje te hebben.

En Fuller is wel heel schattig – hij is heel expressief, en maakt van die leuke kirrende babygeluidjes. Fuller en Murphy vinden elkaar ook heel erg interessant.

Zodra Fuller Murphy ziet, begint hij te lachen. Murphy vindt het geweldig leuk om Fuller te likken, wat Fuller weer aan het lachen maakt. Nu was het niet de bedoeling dat Murphy de mond van Fuller zou likken, maar hier op de foto gebeurde dat toch. Ach ja, in ieder geval is aan Fuller duidelijk te merken dat hij het wel leuk vond, en Murphy kwispelde ook de hele tijd met zijn staart, dus dat zit wel goed met die twee!

Aan het eind van de avond, net voor etenstijd, kreeg ik nog een aangename verrassing: ik ontdekte op mijn telefoon – die ik uitgerekend vandaag niet mee had genomen – dat ik een voicemailbericht had: Debbie van de plaatselijke SuperTarget die graag met me wilde praten naar aanleiding van mijn sollicitatie.

Nu weet ik niet voor welke functie ze me wil spreken: ik heb voor zowel een ’sales floor’ functie als een supervisor functie gesolliciteerd. Hoe dan ook, het is een positieve ontwikkeling.

Morgen dan meteen maar even naar Debbie bellen, en dan horen we vanzelf hoe het verder gaat.

Dus: wordt vervolgd!

This entry was posted on Monday, November 10th, 2008 at 6:53 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.