Dennis' Weblog

Afgelopen vrijdag was het zover: onze afspraak bij het design center.

Ik had al wat op de site van het design center rondgekeken en ik had me stiekem toch wel verheugd op de afspraak. Het zou dan wel maar een eerste informele afspraak van een uur zijn om een idee te krijgen van wat mogelijk was en van wat het ongeveer zou kosten, maar toch: ik heb altijd wel een interesse gehad in interieuren en alles wat ermee te maken heeft, en om dat dan nu voor je eigen huis te doen is dan natuurlijk nog eens extra leuk.

Onze afspraak was om half vier, maar we stonden al om kwart over drie voor de deur. Gelukkig was Stacy, de ontwerper met wie we de afspraak hadden, al beschikbaar. Uiteindelijk zijn we maar liefst tweeëneenhalf uur binnen geweest.

Stacy begon met een uitleg over hoe alles in zijn werk zou gaan. We zouden die middag samen op globaal niveau rondkijken om een idee te krijgen van wat de standaard vloeren en werkbladen en wandtegels waren, en van welke upgrades er mogelijk waren en wat deze zouden kosten. Zodra het contract was getekend zouden we nog twee sessies van elk drie uur krijgen waarin alle details zouden worden uitgewerkt.

We begonnen met het bekijken van de opties voor het aanrechtblad. Standaard is dit een gelamineerd aanrechtblad, maar onze voorkeur ging uit naar graniet. Stacy bracht ons daarom al snel naar het deel waar de verschillende soorten graniet waren uitgestald. Er waren twee soorten die eruit sprongen voor ons: een lichtere soort, en een donkere soort (zwart en antraciet met een kleine roodbruine vlam erin). En we hadden geluk: de twee soorten die ons het meest aanspraken waren twee van de goedkoopste soorten. Nog een meevaller was dat je de keuze had uit drie soorten afwerking van de rand: beide hoeken afgerond (boven en onder), alleen de bovenkant afgerond (alleen de bovenrand), of helemaal recht. Normaal gesproken is beide hoeken afgerond duurder, maar dat was hier niet het geval.

Keukenkastje met graniet voor aanrecht en tegelwand (”tumbled stone”)

Na het aanrechtblad was het tijd voor de houten vloer. Er waren verschillende soorten waar we uit konden kiezen, variërend van eiken, tot walnoot, tot Japanse kers, en dan in verschillende breedtes en afwerkingen. Hoewel we helemaal gek waren op de walnoothouten vloer bleek deze toch iets buiten het buget te liggen (denk ongeveer $4000 tot $6000 meer dan de eiken vloer). In het huidige huis hebben we ook een eiken vloer liggen, en die vinden we allebei heel mooi, en dus besloten we ook voor ons nieuwe huis een eiken vloer te nemen. Het is American Red Oak, wat je in verschillende tinten kunt laten aflakken. Stacy vertelde nog dat het voor het klimaat in Colorado, met de droogte en de flinke temperatuurschommelingen, ook eigenlijk het beste houtsoort is omdat het in vergelijking met de andere houtsoorten veel minder gevoelig is voor uitzetten en krimpen, en krom trekken. Ook niet onbelangrijk. Gelukkig bleek de prijs die ik had geschat voor de vloer vrij aardig te kloppen: ik zat er maar $200 naast.

Vloer van American Red Oak

De volgende stop was de master bathroom, en hier werd Stacy steeds enthousiaster. De ene na de andere combinatie haalde ze uit, en telkens ging ze weer opnieuw uitrekenen wat het zou kosten. We begonnen met marmeren tegels, maar die vonden we eigenlijk niet echt heel erg mooi (en ze waren ook nog eens behoorlijk duur). Vervolgens werden tientallen laden geopend met tegels in allerlei soorten, maten, kleuren en materialen. Anna zei toen dat ze leisteen altijd zo mooi vond. Een hele tijd terug hebben we een keer op Home & Garden TV een badkamerontwerpwedstrijd gezien waarin het winnend ontwerp veel leisteen had gebruikt – het was echt schitterend, en we zeiden toen al tegen elkaar dat zo’n badkamer wel erg mooi zou zijn.

Helaas bleek echte leisteen erg duur te zijn. Nadat we van Stacy hoorden dat alleen de vloer al $3600 zou kosten, en dan nog eens $3400 voor de wandtegels besloten we dat dit toch iets te veel van het goede was. Bovendien is echte leisteen ook erg onderhoudsgevoelig: je moet het minimaal twee keer per jaar sealen, en nog vaker als je veel deodorant, haarlak en parfum/after shave spuit, omdat het een poreuze natuurlijke steen is. Aangezien we toch ook wel een beetje een onderhoudsvriendelijke badkamer willen hebben viel de echte leisteen af.

Maar Stacy was niet uit het veld geslagen: ze had ook een hele mooie porceleinen imitatie leisteen, en toegegeven, het zag er geweldig mooi uit. Er zijn verschillende patronen zodat je niet steeds dezelfde tegel hebt, maar er is dus ook wat variatie. De wandtegel was een mooie mengeling van beige, mosgroen, en beige, en de vloertegel was een mooie grijze kleur die perfect bij de wandtegel paste. Ook deze tegels waren wat duurder, maar het scheelde enorm ten opzichte van de echte leisteen – én het was makkelijk te onderhouden.

Grijze vloertegel met imitatie leistenen wandtegel, met kersenhouten kastjes

Uiteindelijk was de badkamer qua prijs toch een tegenvaller: daar waar ik bij al het andere behoorlijk goed had ingeschat wat het zou kosten, zat ik er bij de badkamer toch behoorlijk naast: zo’n $5000 ernaast, om precies te zijn.

Verder waren er nog wat andere kleinigheden die we erg mooi vonden maar die toch al snel de kosten opdrijven: een sierrandje in de gastenbadkamer langs de wastafels en in de tegelwand van het bad, plus een mooie tegelvloer in de gastenbadkamer kwam ook al op $1200 uit.

Beige vloertegel met kersenhouten kastjes, witte tegeltjes, en beige/mosgroen/glazen accenten

Uiteindelijk, nu alles bij elkaar op is geteld, komen we toch een stuk hoger uit dan we in eerste instantie hadden gedacht. Maar goed, we hebben het er voor over: als alles af is dan is dit wel een droomhuis, met alles precies zoals we het graag willen hebben.

Over twee jaar is ook Anna’s auto afbetaald, en kunnen we mijn auto overnemen aan het eind van de lease (wat dan ook alweer goedkoper zal worden in de maandlasten), en tegen die tijd is de kans groot dat Anna een Assistant Manager positie zal krijgen bij Toys R Us (ze is nu opgenomen in het Talent Advancement Program wat als doel heeft mensen tot management niveau te trainen), dus we zouden gek zijn als we nu niet die vijf tientjes per maand extra zouden uitgeven.

Ach, we zullen zien hoe het loopt. We zijn zaterdag weer even bij het huis van “ons” type dat in aanbouw is gaan kijken, en met kleur op de muren, en de vloer, keuken en badkamer er deels al in zag het er al meteen heel anders – nog veel mooier – uit.

Sue had ook nog goed nieuws voor ons: we stonden boven aan haar lijst voor als de door ons gewenste kavels vrijkomen. Ze zei ook dat we in ieder geval nu niet meer zo gestressed hoefden te zijn als toen het nog op “first come, first serve” basis was. Volgens haar stonden we er goed voor.

Een tekening van het huis in ongeveer de juiste kleuren

Na bij het design center te zijn geweest, en het huis nog eens hebben kunnen bekijken, zijn we nu nog meer dan ooit ervan overtuigd dat we dit oh zo graag willen. Maar ja, nog even afwachten; als het goed is komen de kavels binnen ongeveer een maand tot anderhalve maand vrij, en dan gaat het pas echt beginnen!

This entry was posted on Monday, March 28th, 2011 at 18:51 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.