Dennis' Weblog

Vorige keer schreef ik heel enthousiast dat we een nieuwbouwproject hadden gevonden waar ze huizen aan het bouwen waren waar we helemaal weg van waren.

De huizen worden gebouwd op zo’n mijl van Anna’s werk. Voor mij is het acht mijl verder, en ongeveer een kwartiertje langer rijden. Voor onze lease is dat wat minder gunstig, maar het zou uiteindelijk niet uitmaken omdat ik ook Anna’s auto zou kunnen nemen en zo wat mijlen zou kunnen sparen. Heerlijk, in de zomer, de country roads naar huis nemen met de cabrio open!

We zagen het al helemaal voor ons: een gloednieuw huis, en helemaal afgewerkt zoals wij het willen. Geen kleine keuken meer, geen kapitalen uitgeven in de winter om te proberen het huis warm te houden, en eindelijk de dingen kunnen doen in het huis die wij willen, in plaats van beperkt te zijn daarin omdat we huren. En: eindelijk niet meer huren, maar kunnen investeren in een nieuwbouwproject waarbij de prijzen enkel omhoog zullen gaan in de komende paar jaren, en dan de hypotheek vast kunnen leggen tegen een superlage rente voor 30 jaar.

Maar de grote vraag was: kunnen we met onze credit history en credit scores überhaupt wel in aanmerking komen voor een hypotheek, althans een die hoog genoeg is om zo’n huis te kunnen veroorloven en voor een maandbedrag dat binnen ons budget past? We hadden al besloten dat we de basement niet meteen zouden laten finishen, tenzij dit financieel aantrekkelijk genoeg was – m.a.w., als het zou kunnen binnen het maximale bedrag per maand dat we wilden betalen aan hypotheek.

Er was maar één manier om daar achter te komen, en dat was in contact te treden met de hypotheekexpert van de bouwer. Al de hele week had ik me voorgenomen om dat te doen, maar het was zo bizar druk op het werk dat ik niet eens tijd heb gehad om te lunchen op maandag en dinsdag. Woensdag was het ook zo druk dat ik geen tijd had om te kunnen bellen. Pas op donderdag had ik een moment om even adem te halen en om Lauri, de hypotheekexpert, te bellen.

Lauri was bijzonder aardig en was overtuigd dat ze ons kon helpen. Tja, ik was ook overtuigd dat we wel een hypotheek zouden kunnen krijgen – maar ook een waar we wat aan zouden hebben? Ik kreeg een formulier van Lauri per email gestuurd wat ik in moest vullen, en dan zou zij aan het rekenen gaan.

Ik was eens benieuwd naar wanneer ik wat te horen zou krijgen; we hadden al gehoord dat het snel zou kunnen gaan, maar ja: de vorige keer dat we met een hypotheekexpert in contact waren getreden (die door mijn schoonzusje was aangeraden) hadden we niet zo’n goede ervaring.

Ik was dan ook enigszins verrast dat ik vanmiddag om 14:00 uur al een telefoontje kreeg van Lauri, met de vraag of ik een paar minuten had. Nou, die had ik wel, natuurlijk.

En wat bleek: Lauri had goed nieuws! We waren “approved” voor een hypotheek die samen met de “down payment” hoog genoeg was om het huis te kunnen kopen, plus nog een mooi bedrag aan upgrades te kunnen krijgen.

Met die hypotheek zaten we aan de bovengrens van het bedrag dat we per maand wilden uitgeven, want daar komt nog de “mortgage insurance” bovenop, de “HOA fee” (HOA staat voor Home Owners Association, zeg maar de vereniging van eigenaren), en nog eens de onroerend goed belasting iedere maand. Ik zei tegen Lauri dat we dit weekend dan maar eens goed moesten gaan nadenken, want als bovenop de hypotheek ook nog eens al die andere kosten zouden komen dan zou het wel eens te veel worden allemaal. Hierop verraste Lauri me door te zeggen dat het door haar genoemde bedrag al inclusief al die kosten was… wacht – wat? Dat zou betekenen dat we dit huis zouden kunnen kopen voor maar $200 per maand meer dan we nu aan huur betalen…

Nou, dat zou dan eigenlijk wel heel aantrekkelijk zijn! Maar het werd nog beter… het zou zo geregeld kunnen worden dat de sleuteloverdracht van het huis zou plaats vinden twee weken voordat ons huidig huurcontract eindigde. Al wat nu nodig is, is een handtekening en “earnest money” van $5000. Dat geld is al onderdeel van de “down payment”, dus dat gaat niet verloren. We zouden dan pas hypotheek gaan betalen op het moment dat we de sleutel in hand krijgen – met andere woorden, we zouden geen enkele dubbele maandlast hebben, en dat is natuurlijk ook wel bijzonder aantrekkelijk.

Uiteindelijk was ik met stomheid geslagen – ik wist lettelijk niet wat te zeggen. Lauri gaf wat tips om wat nu te doen.

We moesten in elke kamer in ons huis gaan zitten, en opschrijven wat we er positief aan vonden, en wat we er negatief aan vonden. En dan moesten we dit weekend naar de “model homes” gaan, en ook daar rondkijken en opschrijven wat we aantrekkelijk vonden, en wat niet.

Daarna zouden we met de sales consultants moeten praten om wat meer details uit te werken. De volgende stap zou zijn om een stuk land te kiezen waar we zouden willen bouwen, en om een afspraak te maken met hun design center zodat we konden gaan uitkiezen welke vloeren, en keukenkastjes en aanrechtblad we wilden, en alle andere upgrades. Op die manier zouden we erachter komen wat we kwijt zouden zijn aan de upgrades die we echt wilden hebben, hetgeen weer zou leiden naar het totale bedrag wat het huis ons zou kosten – en dus wat we aan hypotheek zouden betalen. Daarna zouden we dan weer met Lauri moeten bellen om de details in orde te gaan maken.

Wow… dit was wel heel bijzonder. Dit betekent dus gewoon dat wij dit huis zouden kunnen laten bouwen!

Ik kan het nog steeds bijna niet geloven, maar het is toch echt waar…

Morgen, zaterdag, gaan we weer terug naar North Creek Farms, om daar verdere details door te spreken, en kijken wat de volgende stappen zouden zijn.

Spannend, een beetje angstaanjagend, maar wel bijzonder leuk!

Wordt vervolgd… en volgende keer iets meer over de omgeving!

This entry was posted on Friday, March 11th, 2011 at 21:05 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.