Dennis' Weblog

Al vaker schreef ik over hoe veranderlijk en onvoorspelbaar het weer hier in Colorado kan zijn. De afgelopen periode was daarop geen uitzondering.

Zoals ook in Nederland al in het nieuws gemeld trok er de afgelopen dagen een enorme winterse storm over een groot deel van de VS. Zo’n 29 staten kregen te maken met winterse omstandigheden, variërend van enorme vrieskou, tot grote hoeveelheden sneeuw en ijsstormen.

Op de foto hieronder is goed te zien hoe enorm deze storm wel niet was – ik heb Colorado (ongeveer) in het rode kader weergegeven:

Zoals je kunt zien zaten we hier eigenlijk een beetje aan de buitenrand van de storm. De dikste bewolking, waar ook de hevige sneeuwval uit is gevallen, lag een stuk verder naar het oosten.

Waar Chicago zich vandeweek voorbereidde op een pak sneeuw van tussen de 40 en 60 centimeter op één dag tijd bleef de sneeuw hier in Denver en omstreken beperkt tot een centimeter of 4 tot 6 – niet echt spectaculair, dus, en zeker niet zoveel als er hier normaal gesproken kan vallen.

Nee, in plaats van enorme hoeveelheden sneeuw kregen wij de rand van de storm mee die ijs- en ijskoude poollucht met zich mee bracht – en daarmee weer een groot contrast in temperaturen.

Afgelopen vrijdag en zaterdag, 28 en 29 januari, was het hier bijzonder lekker weer: 18°C, eigenlijk veel te warm voor midden in de winter. Ik geloof dat het zelfs in de buurt kwam van de warmste temperatuur ooit op die dagen in januari.

Op maandag begon de temperatuur al te dalen. Was het ’s ochtends om 7:00 uur nog -9°C, zo tegen 14:00 uur was de temperatuur gedaald(!) naar zo’n -13°C. En het bleef maar kouder worden. Tegen de middag begon het ook te sneeuwen, met een stevige wind erbij met windstoten van tegen de 55 kilometer per uur. Op zich niet bijzonder hard, maar de vrieskou in combinatie met de poedersneeuw die nergens aan hechtte en de windvlagen zorgde het voor gevaarlijke rijomstandigheden met beperkt zicht. We zouden eigenlijk naar Fort Collins hebben gemoeten die avond voor een liefdadigheidsding van een van Anna’s oud-collega’s maar het zou onverantwoord zijn geweest. De vader van een collega was voor zijn werk in Fort Collins, en hij heeft een hotel daar genomen omdat het te gevaarlijk was om nog naar Denver te rijden.

En de temperatuur bleef maar dalen.

Gisteren, dinsdag 1 februari, was de temperatuur om 10:00 uur ’s ochtends -24°C, met een gevoelstemperatuur van -34°C. Om 12:00 uur was het iets “warmer” geworden: -21°C met een gevoelstemperatuur van -32°C. De combinatie van ietwat vochtige poollucht met een briesje erbij zorgde dat de temperatuur nog veel kouder aanvoelde dan de toch al lage temperatuur, en ondanks dat de zon scheen was het echt bitterkoud.

Het was zo koud dat we het ijs aan de binnenkant op de ramen hadden staan:

Woonkamer

Keuken

Slaapkamer

Ik heb gisteren lekker thuisgewerkt, zoals op vijf personen na iedereen bij ons op kantoor: als je niet per se eruit hoefde dan was het beter om het niet te doen. Wel vreemd om te zien: geen wolkje aan de lucht, en stralende zon waardoor het niet koud uitzag, maar zodra de deur open ging wist je wel beter.

Afgelopen nacht hebben we ook bijzonder lage temperaturen gehad, van rond de -28°C (normale temperatuur, de gevoelstemperatuur lag rond de -37°C) met als gevolg dat Anna’s auto vanochtend niet wilde starten. Gelukkig had ik een gloednieuwe accu, dus de mijne sloeg meteen aan. Op de bevroren, ijzige sneeuw moest ik de auto dus draaien om de startkabels aan de accu te hangen, en dat draaien was iets wat met mijn oude Explorer met zijn achterwielaandrijving een uitdaging zou zijn geweest. Met de 4Motion van de Tiguan merkte je niet eens dat het glad was: het was alsof je gewoon op droog asfalt reed – heerlijk!

Gelukkig hadden we allebei de extra dikke, goed isolerende jassen die gemaakt zijn voor deze temperaturen, want het was me toch een partij koud. Zelfs met handschoenen aan was het nog koud, en dan moet je ook nog de afdekkappen van de accu’s afpeuteren, de klemmen aan de accu’s hangen, en naderhand die afdekkappen er weer op doen – niet makkelijk met handschoenen, maar zonder handschoenen werken in deze temperaturen is niet te doen. We hadden door de problemen met mijn accu van enkele weken terug wel ervaring met startkabels, dus we kregen Anna’s auto snel gestart waardoor we ook snel uit de kou konden en op de verwarmde stoelen van de auto’s konden gaan zitten.

De rit naar het werk was prima te doen: de wegen waren droog en iedereen lette goed op dus er was niets aan de hand.

Even na het middaguur was het weer prachtig helder buiten: blauwe lucht en de weerkaatsing van de zon op de sneeuw verblindde je haast:

De komende dagen gaat de temperatuur weer omhoog: voor morgen wordt er zo’n 4°C voorspeld, en voor vrijdag zelfs alweer zo’n 8°C, hoewel in het weekend er weer kans op wat sneeuw komt.

Maar je ziet: in één week tijd gaan we dus van temperaturen overdag van 18°C, naar -24°C, weer naar 8°C…

Hoezo afwisselend?

This entry was posted on Wednesday, February 2nd, 2011 at 20:58 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.