Tijdelijk werk…
Eind vorige week heb ik definitief de knoop voor mezelf doorgehakt dat ik een tijdelijk baantje wil gaan zoeken voor tussen 1 september en 28 oktober.Niet alleen zullen dat anders hele saaie weken worden, na afloop waarvan ik elk stippeltje, vlekje en schaduw op de muren op elk tijdstip van de dag wel zal kennen, maar nog belangrijker: het zullen ook weken zijn zonder inkomen. En het leuke (lees: tegenstrijdige) is, dat als je geen inkomen hebt, je wel meer per maand gaat betalen. De werkgeversbijdrage voor je ziektekostenverzekering komt dan immers voor jouw rekening. Oftewel, bruto € 239,- per maand meer.
Geen inkomen, meer betalen: logisch toch?
Ik heb besloten om hoe dan ook geen uitkering aan te gaan vragen. Sowieso duurt het zo’n 6 tot 8 weken totdat je uitkering definitief is vastgesteld, en tot die tijd krijg je een voorlopige uitkering. En tegen de tijd dat de uitkering definitief is vastgesteld, vertrekken wij – het is dus (letterlijk) niet de moeite waard om daar aan te beginnen.
Bovendien zal ik bij de aanvraag moeten aangeven dat we gaan emigreren, en dat ik dus weliswaar beschikbaar ben voor werk, maar slechts tot medio oktober. De kans is dan dus groot dat ik niet eens een uitkering zou krijgen. Verzwijg ik het feit dat we gaan emigreren, dan leidt dat naderhand wellicht weer tot meer problemen dan dat je er tijdelijk voordeel van hebt.
Maar ja, zonder uitkering is er helemaal geen inkomen meer, en de huur, gas, water en licht, verzekeringen e.d. moeten toch gewoon nog doorbetaald worden totdat we verhuizen. Dat zou dus betekenen dat dit ook nog allemaal bij het benodigde budget voor de verhuizing geteld moet worden, waardoor er steeds minder over zal blijven van vertrekstimulering van Vodafone – geld wat virtueel toch al allemaal is uitgegeven.
Vandaar dat ik had besloten om nog voor die paar weken ergens iets tijdelijks te gaan zoeken. Niet dat ik er veel zin in had om bij de uitzendbureaus met mijn CV te gaan leuren om vervolgens maar te moeten aanpakken wat er op dat moment voorhanden is, maar ja: bedelaars kunnen geen kiezers zijn, zoals ze in het Engels zo mooi zeggen.
Tijdens een gesprek met een van de managers op mijn vorige afdeling liet ik half voor de flauwe kul tussen neus en lippen door vallen dat als zij nog een tijdelijke kracht nodig hadden voor de maand september en een deel van oktober ze dan zeker maar aan mij moesten denken. En tot mijn verbazing werd er serieus op gereageerd: ik moest maar even laten weten als ik serieus geïnteresseerd was, en dan zou er worden gekeken of er misschien iets mogelijk was.
Kijk, dat zou natuurlijk mooi zijn: ik ken de mensen, ik ken de werkzaamheden, dus dat zou een leuke manier zijn om die paar weken nog te overbruggen – en natuurlijk het salaris ook, laten we niet vergeten dat het me daarom voornamelijk te doen is.
Weer terug op mijn eigen afdeling vertelde ik dit aan mijn manager. Hij gaf vervolgens aan dat als ik er echt serieus aan dacht om nog een paar weken te willen werken, dan zou hij maar wat graag proberen om mij zelf nog wat langer aan te houden. Een van de teamleden is namelijk nog met zwangerschapsverlof tot en met 8 oktober. Na mijn vertrek heeft mijn manager dan dus per saldo één medewerker minder, en twee projecten die overgenomen moeten worden.
Momenteel wordt er dus gekeken of ik na 1 september mogelijk nog tot 8 oktober aan kan blijven, ter vervanging van het zwangerschapsverlof.
Dat zou natuurlijk helemaal geweldig zijn – ik kan gewoon mijn huidige werk blijven doen, en zeker één van mijn twee huidige projecten volledig zelf afronden in plaats van deze te moeten overdragen.
Het enige waar goed naar gekeken zal moeten worden is hoe dit zich zal verhouden tot de beëindigingsovereenkomst die is gesloten tussen Vodafone en mijzelf. Kan de beëindigingsdatum met wederzijds goedvinden nog een maand opgeschoven worden, zonder dat dit gevolgen heeft voor mijn vertrekstimulering?
Mij lijkt van wel, zolang de afspraken voor iedereen maar goed duidelijk worden vastgelegd. De extra maand werken zorgt er in ieder geval niet voor dat Vodafone mij meer zal moeten gaan betalen aan vertrekstimulering, dus daar lopen ze in ieder geval geen risico.
En tja, mocht het niet haalbaar blijken om bij Vodafone aan te blijven, wellicht dat er dan via een uitzendconstructie gewerkt kan worden. Zo hoeft er dan niet aan de beëindigingsovereenkomst te worden gesleuteld, behoud ik gewoon mijn vertrekstimulering, en kan ik toch nog bij Vodafone blijven werken met als formele werkgever het uitzendbureau.
Maar goed, eerst zal alles intern nog moeten worden besproken met de manager van mijn manager, en deze komt pas a.s. maandag terug van vakantie. Omdat het wat kortdag wordt om na een eventueel formeel akkoord dan alles nog in gang te moeten gaan zetten, heeft mijn manager gisteren al de eerste stappen genomen, om ervoor te zorgen dat volgende week alles snel kan worden doorgezet.
Even fingers crossed, dus. Het zou wel alweer een inkomen meer, en een zorg minder zijn…
August 19th, 2008 at 14:19
Dat zou wel fijn zijn als je nog even op je werkplek zou kunnen blijven.