Dennis' Weblog

Het is alweer een hééééle tijd geleden dat ik voor het laatst een blog heb geschreven. Van enkelen kreeg ik alweer de vraag of alles nog goed gaat met ons, en ik kan jullie gerust stellen: met ons is alles prima.

De reden dat ik al zo lang niets meer geschreven heb, is dat we het ontzettend druk hebben gehad.

Ik heb een tijdje terug al kort even de Star Wars groep aangehaald, maar bij deze een beetje meer daarover.

Zoals jullie wellicht weten is Anna al een hele tijd lid van de 501st Legion, een Star Wars kostuumorganizatie die zich onder andere inzet voor allerlei goede doelen. Opgericht in 1997 door een Star Wars fan die zelf een stormtrooper kostuum wilde hebben, is de groep inmiddels uitgegroeid tot een wereldwijd fenomeen met meer dan 6000 leden. De 501st, met goedkeuring van Lucasfilm, is de grootste Star Wars fan-groep, en om lid te worden van de 501st dien je een “screen accurate” kostuum te hebben. Je kunt dus niet even zomaar bij de kostuumwinkel op de hoek een Star Wars kostuum halen, en lid worden. Nee, er zijn héél veel, heel specifieke vereisten waaraan je moet voldoen – en de kostuums zijn niet goedkoop: een van de goedkoopste die je kunt krijgen – noem het een “instapmodel” – kost toch al snel een $300 tot $350. Wil je een stormtrooper dan zit je al snel richting de $1200, en voor een Darth Vader kun je zelfs richting de $4000 gaan (of meer). In Colorado zijn er ongeveer 100 actieve leden in de Mountain Garrison, wat is onderverdeeld in drie Squads: Pikes Peak Squad (Colorado Springs en omgeving), Mile High Squad (Denver en omgeving), en Snowy Range Squad (alles ten noorden van Denver en geheel Wyoming).

Sinds ze lid is geworden heeft Anna me geprobeerd over te halen om met haar mee te gaan naar een van de ‘troops’, zoals het heet: als de 501st ergens komt voor een evenement, dan wordt dat een ‘troop’ genoemd. Ik zei altijd, “nee dank u, ik hoef niet mee naar al die freaks”. Ik stelde me de groep altijd voor als een stel nerds en geeks die nog steeds bij de ouders in de kelder woonden, allemaal een beetje “socially awkward”. En daarbij: ik vind Star Wars erg leuk, maar ik ben niet zo’n fan die alles weet over alles wat maar met Star Wars te maken heeft.

Uiteindelijk wist Anna me in maart 2012 over te halen om met haar mee te gaan naar de St. Patrick’s Day Parade in Fort Collins. Daar leerde ik al heel wat leden kennen, en ik kwam erachter dat het allemaal heel normale mensen waren – nou ja, relatief gezien dan. En eigenlijk kreeg ik daar al een beetje de smaak te pakken, en besloot om dan voor een eenvoudig, relatief goedkoop kostuum te gaan, zodat ik af en toe eens met Anna mee kon gaan.
Gedurende de volgende maanden werd ik steeds enthousiaster, en begon ik het steeds leuker te vinden. Ik leerde ook meer en meer mensen kennen, en hoe meer mensen ik leerde kennen, hoe meer ik stond te kijken van de verschillende types en achtergronden. Wat bleek: het waren niet alleen de geeks en de nerds, maar het varieerde van fabriekswerkers tot een IT Director voor een middelgrote stad, van een bagagemedewerker voor een luchtvaartmaatschappij tot een freelance grafisch ontwerper, plus politieagenten, fabrieksmedewerkers, managers van grotere bedrijven, koks, helpdeskmedewerkers, enz. – het is geweldig om te zien hoe al deze mensen met verschillende achtergronden en uit verschillende lagen van de samenleving zó goed met elkaar op kunnen schieten. Al die verschillen verdwijnen zodra iedereen bij elkaar komt voor een ‘troop’.

Uiteindelijk is iedereen daar met hetzelfde doel: om lol te hebben, en om tegelijkertijd goed te kunnen doen voor de samenleving. En dat laatste doet de 501st heel veel – in 2013 is er voor meer dan $260.000 aan directe donaties ingezameld wereldwijd, en heeft de 501st bijgedragen aan meer dan $32.000.000 aan indirecte donaties, door aanwezig te zijn bij evenementen, door het steunen van goede doelen door extra aandacht te trekken voor de goede doelen. Hieronder een afbeelding met wat meer informatie over de cijfers:

In Colorado gaat de Mountain Garrison vier keer per jaar naar Children’s Hospital, om daar de zieke kinderen te gaan bezoeken (enigszins vergelijkbaar met wat de CliniClowns doen). Er wordt meegedaan bij sponsorlopen voor uiteenlopende goede doelen als de Juvenile Diabetes Research Foundation en Autism Speaks en vele andere. Maar er wordt ook meegeholpen bij verjaardagsfeestjes voor gehandicapte kinderen, bij optochten, bij het openen van winkels – noem maar op. Alles wordt gedaan op vrijwillige basis, en het kost niets om de 501st te vragen om langs te komen, behalve een donatie in naam van de 501st aan een goed doel naar keuze.

En waarom dit hele verhaal over de 501st? Nou, omdat ik uiteindelijk zó enthousiast ben geworden, dat ik in augustus 2013 zelf officieel lid ben geworden. En niet alleen dat: ik ben sindsdien ook gevraagd om deel te nemen in het lokale bestuur, ofwel de “Command Staff” zoals het heet, aangezien qua titels de 501st min of meer een militaire hierarchie heeft. Ik ben nu “Captain of the Guard”: deels forum-moderator, deels “protocol officer” belast met het waarborgen dat alle regels worden nageleefd, deels onderhandelaar bij conflicten tussen leden. En met ingang van morgen ben ik ook “Squad Executive Officer”, zeg maar de tweede man in de leiding van onze Squad.

Een heel verschil dus, met hoe ik voorheen – meer dan een jaar geleden – tegen de 501st aankeek. En ik moet zeggen dat ik in de relatief korte tijd dat ik lid ben heel veel goede vrienden erbij heb gekregen. Naast zich inzetten voor de gemeenschap, zetten de leden zich ook in voor elkaar. Gaat iemand verhuizen, dan komen ze meehelpen. Komt iemand in het ziekenhuis terecht, dan komen ze de rest van het gezin helpen met koken, en poetsen, en in de tuin werken. Allemaal dingen die “vroeger” vanuit een kerkgemeeschap kwamen, komen ook voort uit de 501st. Het is dus niet alleen een kostuumclub waar de leden vrijwilligerswerk doen, het is ook een sociale club die voor elkaar klaar staat.

Enkele maanden geleden, toen we een enorme storm hadden en er allerlei overstromingen waren, had ik op facebook geplaatst dat het bassin aan de overkant van de straat aan het overstromen was, en ik kreeg direct berichten en sms-jes van allerlei mensen die aanboden om te komen helpen, zelfs van helemaal aan de andere kant van de stad. En dat is toch wel heel erg leuk, om bij zo’n groep te horen.

Het laatste half jaar heeft de 501st heel wat tijd opgeslokt, zowel overdag als ook ’s avonds. Het bijwonen van vergaderingen, het in de gaten houden van het forum en ingrijpen waar nodig, en natuurlijk naar de ‘troops’. Er was één weekend bij waar we tussen donderdagavond en zondagavond naar zeven verschillende ‘troops’ zijn geweest. Allemaal erg leuk, maar ook erg vermoeiend, en tijdrovend – maar uiteindelijk is het allemaal de moeite waard als je ziet hoeveel er voor liefdadigheid wordt gedaan, en als je de gezichten van zowel kinderen als volwassenen ziet! Het is ook erg leuk dat we dit nu met z’n tweetjes kunnen doen – het is voor ons allebei een belangrijk en leuk deel van ons leven geworden. Ik heb in ieder geval een diep respect ontwikkeld voor de 501st organisatie en de leden.

Overigens is er ook een Nederlandse tak van de 501st: de Dutch Garrison. Je vindt ze hier: http://www.dutchgarrison.nl/

Wat is er nog meer gebeurd?

Bij mij op het werk gaat het allemaal z’n gangetje. Mijn team groeit langzaam maar zeker. Ik had twee mensen in mijn team toen ik de managementpositie overnam, inmiddels heb ik al 8 mensen onder me, en dat zou wel eens kunnen groeien naar 10 of 11 tegen het eind van 2014. In januari werd ik ook uitgenodigd voor een “elite training” voor management, waar per kwartaal slechts zo’n 30 tot 35 managers worden uitgenodigd. Dus al met al lijkt alles goed te gaan.

Bij Anna heeft er een flinke verandering plaatsgevonden: ze heeft sinds anderhalve maand een nieuwe baan!

Na meer dan vijf jaar bij Toys R Us had ze het daar wel zon’n beetje gezien. Ondanks vele beloftes bleef de promotie steeds uit, en ze begon zich meer en meer te ergeren aan hoe het eraan toe ging, tot het punt waar ze gewoon doodongelukkig was en niet meer met plezier naar het werk ging – en dus ging ze op zoek naar iets nieuws. Dat vond ze eigenlijk ook al vrij snel: Recruitment & Retention Specialist bij de National Entertainment Network.

Aanvankelijk vond ik het klinken als een of ander obscuur bedrijfje wat 18+ films maakt, maar dat bleek toch niet het geval te zijn. Het is in plaats daarvan een bedrijf met een omzet van rond de $150.000.000 per jaar, met 700 werknemers in 48 staten, dat zich specialiseert in automaten die je hier veel bij supermarkten ziet staan, zoals kauwgomballenautomaten, automaten met van die kraanspelletjes waar je met een grijparm een knuffelbeest kunt winnen, en van die kinderritjes waar je je kind voor een kwartje op een paard of olifant kunt laten rijden. In haar functie is ze verantwoordelijk voor het landelijk werven van nieuw personeel, en ook voor het invoeren van het beleid rondom personeelsbehoud.

Niet alleen betaalt het veel beter, het is eindelijk de baan van maandag tot en met vrijdag waar ze al zo lang naar uitkijkt: geen avonden meer, geen weekenden meer, niet meer werken op feestdagen, en niet langer per uur betaald krijgen. Ze voelt zich stukken beter, is een stuk gelukkiger, en daar profiteren we allemaal van!

Ze heeft direct al een flink takenpakket gekregen, en moet zelfs volgende week met haar baas naar Texas om daar een paar dagen in de fabriek sollicitatiegesprekken te gaan houden. Al met al krijgt ze in dit bedrijf nu al meer waardering en voldoening dan ze de afgelopen twee jaar bij Toys R Us heeft gehad.

Behalve al deze dingen is er eigenlijk maar weinig gebeurd, maar zoals je ziet hebben we het toch behoorlijk druk gehad al die tijd.

En dan volgt nu het onderdeel van mijn blogs waarin ik aangeef dat ik zal proberen mijn leven te beteren en weer regelmatiger wat zal schrijven. Een tijd lang heb ik ook gedacht “er gebeurt niets, dus er valt niets te schrijven”, maar van een aantal personen heb ik al begrepen dat ze dingen meer interessant vinden dan ik aanneem, dus ik zal zeker mijn best gaan doen.

Als iemand suggesties heeft over stukjes, dan hoor ik ze graag!

Wordt vervolgd…

This entry was posted on Friday, February 28th, 2014 at 15:41 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.