Dennis' Weblog

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven, en daar zijn verschillende oorzaken voor.

In het kort komt het eigenlijk door twee dingen:
1. Comcast, de kabelmaatschappij, en
2. Werk.

Om met het laatste te beginnen: ik heb het in mijn meer dan twee jaar bij TripPak nog nooit zo druk gehad. Mijn twee voormalige teamgenoten Nate en Hugh zijn nu officieel niet meer werkzaam in het Implementations team, waardoor alleen Ian (mijn manager) en ik overbleven.

Als gevolg daarvan hebben zowel Ian en ik het behoorlijk druk gekregen. In de tussentijd hebben we ook sollicitatiegesprekken gehouden, op zoek naar twee nieuwe collega’s. Na lang zoeken hebben we uiteindelijk tot nu toe één nieuwe Implementation Specialist gevonden: Troy.

Troy is vorige week maandag begonnen, maar tot het moment waarop hij zelf aan de slag kan betekent het eigenlijk vooral extra werk. Troy zal immers alles over onze producten, het bedrijf, en de transportindustrie moeten leren kennen vooraleer hij geheel zelfstandig projecten kan uitvoeren. Op dit moment heb ik dus naast mijn eigen 18 implementatieprojecten ook eigenlijk nog de 4 projecten van Troy erbij, maar daarnaast heb ik ook nog om de andere week nu een ‘Tier II support week’ erbij, plus dan nog mijn project om een volledige online helpfunctie te schrijven voor ons nieuwste product. Dit laatste project hangt vast aan mijn kwartaalbonus én mijn jaarbonus, dus dat moet echt af – en ik heb er nog een goede drie weken voor.

Gelet op hoe druk het nu is wordt dat nog lastig, want ik heb al anderhalve week niets meer eraan kunnen doen. Toch maar eens met Ian over praten, want die bonus laat ik me niet ontnemen!

Met al deze drukte ben ik er dus ook helemaal niet meer aan toe gekomen om op het werk een blog te schrijven. Als Troy naast me zit kan ik dat immers slechts gaan doen…

Comcast is de andere reden voor het niets plaatsen: we hebben namelijk een maand lang thuis geen internet gehad.

Voordat we verhuisden hadden we al bij Comcast doorgegeven wat ons nieuwe adres werd. Op dat moment kregen we te horen dat het adres nog niet bij hen bekend was, en dat dit gebied als ‘non serviceable’ stond aangeduid. Vreemd, want er hing wel al een Comcast kastje aan de buitenmuur van het huis, dus iemand binnen het bedrijf moest van het bestaan van het adres afweten. Men zou er naar kijken, en binnen 7 tot 10 dagen zou ik iets horen.

Welnu, 8 tot 11 dagen later belde ik maar eens terug, want ik had nog niets gehoord. Oh ja, zei Comcast, ik zie het verzoek hier inderdaad staan, maar het is nog niet compleet. Ik zal meteen een verzoek indienen om het af te ronden, dat zal zo’n 24 tot 48 uur duren.

Dat was op een donderdag.

De dinsdag erna – die 24 tot 48 uur waren inmiddels al lang voorbij – besloot ik maar weer eens te bellen. Hmm, zei de juffrouw die ik sprak, ik zie hier helemaal geen enkel verzoek staan voor dat adres. Weet je wat, ik dien meteen een nieuw verzoek in. Het kan zo’n 7 tot 10 dagen duren voordat het compleet is afgehandeld. Alweer 7 tot 10 dagen? Ja, onze excuses, maar er lijkt iets mis te zijn gegaan.

Zucht.

Nou ja, als ik dan na die 7 tot 10 dagen eindelijk TV en internet heb, dan moet het maar.

Niet dus.

Ik belde na 8 tot 11 dagen weer eens op om te informeren, en kreeg te horen dat het gebied nog steeds ‘non serviceable’ was, en dat men me niet kon zeggen wanneer aansluitingen in onze buurt mogelijk waren. Dat aan de overkant van de straat men wel Comcast had, dat maakte niets uit: wij zaten aan de nieuwe kant van de straat, en dan lag het toch allemaal net even anders.

En toen was ik het dus zat. Ik heb gezegd dat ik dan wel naar de concurrent zou gaan, want de buren (het eerste huis in de straat aan onze kant, wij waren het tweede) waren door de concurrent wel al mooi aangesloten: DirecTV voor de televisie, en CenturyLink voor de internetaansluiting.

Ik dacht bij mezelf, ‘Comcast duwt het maar waar de zon niet schijnt’, hing op, en belde DirecTV en CenturyLink: geen enkel probleem, meneer – komt donderdagochtend uit voor de TV aansluiting? Wow, twee dagen later al? Prima, doe maar. CenturyLink zou een week later komen, maar dat zou nog steeds sneller zijn, dus ook dat is prima.

De volgende dag, woensdag, kreeg ik rond 11:30 uur een telefoontje: DirecTV. Ze hadden een monteur die eventueel die middag al langs kon komen, als dat uitkwam. Da’s pas service – doe maar! Prima, de monteur zou er tussen 14:00 en 16:00 uur zijn.

Om 15:50 uur kreeg ik een sms van Anna: nog geen DirecTV te zien.

Om 16:10 uur belde Anna me. Ik dacht dat het was om te zeggen dat DirecTV er was, maar nee: er was een Direct Sales Representative van Comcast (Mike) aan de deur, en hij had een aanbieding die vele malen beter was dan die van DirecTV en CenturyLink. Via de speaker phone hebben we alles met Mike doorgenomen, en Mike beloofde dat hij alles voor ons in orde zou maken, want wat Comcast met ons had gedaan was belachelijk.

Aangezien DirecTV ondanks de afspraak niet was komen opdagen heb ik zowel DirecTV en CenturyLink maar meteen afgezegd. Gevraagd naar de reden waarom gaf ik aan dat Comcast een betere aanbieding had, en toen ik vertelde wat die aanbieding was zei zelfs DirecTV dat dit een goede aanbieding was die zij niet konden evenaren.

Mike zou zijn best gaan doen, en zou ons snel wat laten weten. De dagen erna kregen we af en toe eens een telefoontje of een voicemail van Mike, om ons te vertellen dat alles nog prima verliep.

En toen hielden de telefoontjes ineens op. In plaats daarvan kregen we op een zaterdagochtend een sms:

“Greetings, Dennis and Anna. Things are on hold again. I was given some bad information. I will be working to get this fixed and installed as soon as possible. Thank you for your patience. Mike.”

Nou ja, zeg. Nu had hij dus eigenlijk niet eens meer het lef om ons te bellen, maar deed hij het af met een sms. En zo zaten we weer te wachten, zonder ook maar enig idee te hebben van hoe en wat.

Voor Anna werkte de sms als een rode lap op een stier. Ze heeft Mike gebeld, en hem eens goed de waarheid verteld. Mike kon alleen maar sorry zeggen, en zeggen dat hij goed nieuws had: op 23 november zouden ze komen installeren! Nou, fijn, kan het niet eerder? Dat betekent dus een maand lang geen TV en internet, en weer door Comcast aan het wachten gezet. Mike zou proberen het naar voren te krijgen, maar kon niets garanderen.

Uiteindelijk is het Mike niet gelukt om het eerder voor elkaar te krijgen, en dus kwam op 23 november Antonio van Comcast ons aansluiten.

Eindelijk weer TV en internet!

Na een paar dagen hield echter onze HD DVR ermee op. We hadden een heel oud ding gekregen, vol met krassen en deuken (ook zoiets), en nu hield het kreng het helemaal voor gezien. En dus kon ik bij Comcast langsgaan voor een nieuwe. Dat heeft uiteindelijk een uur geduurd, want toen ik er even na vieren aankwam, stond er een rij tot buiten.

Hoezo serviceverlening?

Ach ja, ik hou maar op met klagen, het heeft toch geen zin. Het belangrijkste is dat we weer online zijn!

En het huis?

Het huis is geweldig – we konden niet blijer zijn. Langzaam maar zeker krijgen we ook de aankleding van het huis rond: we hebben al wat schilderijen en foto’s ophangen, maar het is nog lang niet helemaal klaar.

Zodra we iets verder zijn ermee zal ik eens wat foto’s maken en hier plaatsen. Ik wil dat nu nog niet doen, want wat ik plaats moet wel goed uitzien, natuurlijk…

Ik zal in ieder geval mijn best doen om het zo snel mogelijk foto’s beschikbaar te hebben. Ik kan niets met zekerheid zeggen, maar reken veiligheidshalve op zo’n 7 tot 10 dagen…

This entry was posted on Wednesday, November 30th, 2011 at 15:40 and is filed under General posting. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.